رمز ارزها چگونه تولید می شوند؟

پس از انجام محاسبات خود، وقت آن است که ماینر خود را داشته باشید! درواقع در این مرحله سخت‌افزارهای استخراج بیت کوین را مورد بررسی قرار دهید تا مطمئن شوید کدام ماینر برای شما مناسب است، اگر قبلاً آن را در مرحله ۱ انجام نداده‌اید. نمونه‌ای از انواع ماینرها در شکل زیر آمده است:

ارزهای دیجیتال چگونه تولید و استخراج می‌شوند؟

انواع ارزهای دیجیتال از طریق استخراج کردن از سوی کارشناسانی تولید می‌شوند که آنها را با روش‌هایی پیچیده و رایانه‌هایی مجهز، تولید یا به عبارت بهتر استخراج می‌کنند.

در مسیر استخراج ارز دیجیتال، چیزی به نام هَش وجود دارد. هَش، در واقع نوعی مکانیزم است که هر بلوک اطلاعاتی در شبکه بلاک چین را به بلوک قبلی خود مرتبط می‌کند.

استخراج‌کنندگان ارزهای دیجیتالی با تولید هر بلوک و اضافه کردن آن به بلاک‌چین، کار خود را پیش می‌برند. برای اینکه بتوان، ارزهای دیجیتال را استخراج کرد نیاز به رایانه‌های پیشرفته وجود دارد. ضمن اینکه این فرایند، برق بسیار زیادی هم مصرف می‌کند.

مصرف برق زیادی که در حین استخراج ارزهای دیجیتال به کار گرفته می‌شود، باعث شده تا دل مشغولی بزرگی برای ماینرها یا همان استخراج‌کنندگان پول دیجیتال به وجود آید. برخی از دولت‌ها هم معتقدند که این حجم از الکتریسیته برای هر کشوری، هزینه زیادی به همراه خواهد داشت.

طی ۷ مرحله فرآیند استخراج ارز دیجیتال را به شما توضیح می‌دهیم:

مرحله ۱: یک کاربر از طریق کریپتوکارنسی‌های موجود در کیف پول خود تراکنشی را انجام می‌دهد و سعی می‌کند تا ارز دیجیتال یا توکن مدنظر خود را به شخص دیگری ارسال کند.

مرحله ۲: این تراکنش از طریق برنامه‌ کیف پول پخش می‌شود و در آن لحظه منتظر می‌ماند تا توسط یک ماینر، روی این بلاک چین انتخاب شود. تا زمانی که ماینری آن را انتخاب نکرده است، این تراکنش در استخر تراکنش‌های تایید نشده معلق می‌ماند.

این استخر، مجموعه‌ای از معاملات تایید نشده در شبکه است که در انتظار پردازش هستند. معاملات تایید نشده، معمولا در یک استخر بزرگ جمع‌آوری نمی‌شوند، بلکه بیشتر آن‌ها در استخرهای طبقه بندی شده‌ کوچک قرار می‌گیرند.

مرحله ۳: ماینرهای موجود در شبکه، که گاهی به آن‌ها نود نیز گفته می‌شود، تراکنش‌ها را از این استخرها انتخاب کرده و آن‌ها را به شکل یک بلاک درمی‌آورند. یک بلاک در اصل شامل مجموعه‌ای از تراکنش‌ها، که در این لحظه شامل تراکنش‌های تایید نشده است، به‌علاوه‌ی برخی اطلاعات اضافی دیگر مانند امضای دیجیتال، زمان‌سنج و غیره می‌شود.

هر ماینر، بلاک تراکنش‌های خود را ایجاد می‌کند و چندین ماینر می‌توانند تراکنش مشابهی را انتخاب کنند که در بلاک آن‌ها گنجانده شود.

برای مثال: دو ماینر A و ماینر B را در نظر بگیرید، هر دو ماینر A و B می‌توانند تصمیم بگیرند که تراکنش X را در بلاک خود بگنجانند. هر بلاک چین حداکثر اندازه‌ بلاک خاص خود را دارد. در بلاک چین بیت کوین، حداکثر اندازه بلاک، ۱ مگابایت داده است. ماینرها قبل از افزودن تراکنش به بلاکشان، باید بررسی کنند که آیا این تراکنش، با توجه به تاریخچه‌ی بلاک چین، برای اجرا واجد شرایط است یا خیر.رمز ارزها چگونه تولید می شوند؟

اگر تراز کیف پول فرستنده‌ ارز، با توجه به سوابق موجود در بلاک چین، از بودجه کافی برخوردار باشد، تراکنش معتبر تلقی می‌شود و می‌توان آن را به بلاک اضافه کرد. ماینرها معمولا تراکنشی را در اولویت قرار می‌دهند که هزینه‌ی تراکنش بالایی داشته باشد، زیرا در این صورت پاداش بالاتری را برای آن‌ها فراهم می‌کند.

مرحله ۴: ماینرها با انتخاب تراکنش‌ها و افزودن آن‌ها به بلاک خود، بلاکی از تراکنش‌ها را ایجاد می‌کنند. آنها در بلاک چین برای اضافه کردن این رمز ارزها چگونه تولید می شوند؟ بلاک از تراکنش‌ها به یک امضا نیاز دارند. این امضا که به آن اثبات کار یا «proof of work» نیز گفته می‌شود با حل یک مسئله‌ بسیار پیچیده‌ ریاضی ساخته شده و برای هر بلاک از تراکنش‌ها منحصر به فرد است. هر بلاک یک مسئله‌ ریاضی متفاوت دارد.

بنابراین هر ماینر روی یک مسئله متفاوت و مختص به بلاک خود، کار خواهد کرد. حل کردن هرکدام از این مسائل به اندازه‌ای دشوار است که برای حل آن باید از قدرت محاسباتی بالا و برق بسیار زیادی استفاده شود. این همان فرایندی است که به آن ماینینگ می‌گویند.

مرحله ۵: ماینری که بتواند اولین امضای واجد شرایط را برای بلاک خود پیدا کند، این بلاک و امضای آن را برای سایر ماینرها منتشر خواهد کرد.

مرحله ۶: اکنون باید سایر ماینرها صحت امضا را با استفاده از داده‌های بلاک پخش شده، تایید کنند و بررسی نمایند که آیا هش خروجی با امضای موجود مطابقت دارد یا خیر. اگر تطابق داشته باشد، سایر ماینرها اعتبار آن را تایید می‌کنند و در نتیجه این بلاک می‌تواند به بلاک چین اضافه شود.

در واقع، ماینرها به اجماعی می‌رسند که همگی با یکدیگر توافق نظر دارند، ازاین‌رو به آن الگوریتم اجماع می‌گویند. در حقیقت امضا، اثبات کار ‌صورت گرفته و قدرت محاسباتی استفاده شده است. اکنون این بلاک می‌تواند به بلاک چین اضافه شده و به تمام نودهای دیگر در شبکه فرستاده شود.

نودهای دیگر نیز این بلاک را می‌پذیرند و تا زمانی که تراکنش‌های موجود در بلاک به‌ درستی با ترازهای کیف پول فعلی، تاریخچه‌ی تراکنش، در آن مقطع زمانی مطابقت داشته باشند، آن را در داده‌های تراکنش خود ذخیره می‌کنند.

مرحله ۷: بعدازاینکه یک بلاک به زنجیره اضافه شد، هر بلاک دیگری که پس‌ازآن اضافه می‌شود، «تاییدیه» برای آن بلاک به‌حساب می‌آید.

به عنوان مثال، اگر تراکنش شما در بلاک ۵۰۲ ثبت شده باشد و بلاک چین دارای ۵۰۷ بلاک باشد، به این معناست که تراکنشتان ۵ تائیدیه ( ۵۰۲ تا ۵۰۷ ) دارد.

دلیل اینکه به آن تاییدیه گفته می‌شود این است که هر بار که بلاک دیگری پس‌ازآن افزوده شود، بلاک چین مجددا در خصوص تاریخچه تراکنش، ازجمله تراکنش و بلاک شما، به‌طور کامل به اجماع می‌رسد.

در نتیجه می‌توانید بگویید تراکنش شما ۵ بار توسط بلاک چین تایید شده است. این در واقع همان چیزی است که سایت «Etherscan» هنگام نشان دادن جزئیات تراکنشتان، به آن اشاره می‌کند.

هرچه تراکنش شما تاییدیه بیشتری بگیرد، یعنی هرچه یک بلاک عمیق‌تر در زنجیره جای گرفته باشد، تغییر آن برای هکرها بسیار سخت‌تر خواهد بود. پس از اینکه یک بلاک جدید به بلاک چین اضافه شد، تمام ماینرها باید مجددا از مرحله سوم شروع کنند و یک بلاک جدید از تراکنش‌ها را تشکیل دهند.

ساخت ارز دیجیتال؛ چگونه یک ارز دیجیتال جدید ایجاد کنیم؟

در سال‌های اخیر بسیاری از استارت‌آپ‌ها از طریق ساخت رمزارز و فروش توکن در عرضه اولیه، موفق به جذب سرمایه زیادی شدند. ایجاد یک ارز رمزنگاری شده جدید ممکن است برای اغلب افراد، فرآیندی غیر ممکن به نظر بیاید. در حالی که ساخت ارز دیجیتال در صورت داشتن دانش کافی در این حوزه امکان‌پذیر است. در این مقاله به آموزش ساخت ارز دیجیتال می‌پردازیم و در پایان، به برخی از سوالات رایج شما درمورد ساخت ارز دیجیتال پاسخ می‌دهیم.

چرا ارزهای دیجیتال جدید ایجاد می‌شوند؟

امروزه ۹۸۵۶ نوع ارز دیجیتال در سایت coinmarketcap ثبت شده که این مقدار، از تعداد انواع ارزهای فیات در سراسر جهان بیشتر است. سوالی که به‌وجود می‌آید آن است که چرا روز به روز افراد بیشتری برای ساخت ارز دیجیتال ترغیب می‌شوند؟

بیت کوین، اولین ارز رمزنگاری شده بود که از همان ابتدا در بازار رمزارزها رتبه نخست را از آن خود کرد. اما امروزه، تقریبا در هر زمینه‌ای از اقتصاد یک ارز دیجیتال ساخته شده است. در واقع، ساتوشی ناکاموتو اولین کسی بود که از فناوری بلاک چین برای ایجاد بیت کوین استفاده کرد. اما کمی بعد، توسعه دهندگان دیگر متوجه شدند که آنها هم می‎توانند از همین فناوری برای توسعه نسخه بهتری از نسخه اصلی ایجاد شده، استفاده کنند.در نتیجه، کارشناسانی مانند مهندس سابق گوگل، چارلی لی (Charlie Lee)، به ایجاد یک آلت کوین‌ به نام لایت کوین روی آورد. اما ساخت ارز دیجیتال فقط به آن ختم نشد و به زودی تعداد زیادی از ارزهای دیجیتال دیگر به‌وجود آمدند. به‌طورکلی، اصلی‌ترین علت ایجاد ارزهای دیجیتال جدید، به موفقیت عظیم بیت کوین و تعدادی از آلت کوین‌ها مربوط می‌شود.

یکی دیگر از دلایلی که بسیاری از افراد به آموزش ساخت ارز دیجیتال روی آورده‌اند و برای ساخت آن تشویق شده‌اند، بازدهی بالای عرضه اولیه کوین است. بسیاری از ارزهای دیجیتال در عرضه اولیه خود موفقیت چشمگیری کسب کرده‌اند که این موضوع به‌تنهایی می‌تواند دلیل خوبی برای ساخت ارز دیجیتال باشد.

همچنین، برخی ویژگی‌های منحصربه‌فرد ارزهای دیجیتال، شرکت‌ها و افراد را به فکر ساخت رمزارز جدید می‌اندازد. امن و محرمانه بودن، عدم نیاز به نظارت یک نهاد مرکزی، شفاف بودن تراکنش‌ها، معاملات سریع و آسان بودن انتقال، از مهم‌ترین ویژگی‌های ارز دیجیتال رمزنگاری شده است.

تفاوت کوین و توکن ارز دیجیتال

برخی از افراد به اشتباه توکن و کوین را به عنوان مترادف به کار می‌برند. در حالی که توکن و کوین با یکدیگر متفاوت هستند. مهم‌ترین چیزی که توکن را از کوین متمایز می‌کند، نداشتن بلاکچین مستقل است. توکن‌ها روی پلتفرم بلاکچین‌های دیگر ایجاد می‌شوند. اما کوین، بلاک چین مستقل دارد. برای مثال، زمانی که شما مقداری ارز اتریوم منتقل می‌کنید، رسید پرداخت به شبکه اتریوم می‌رود. برخلاف سکه‌ها، توکن‌ها بلاک چین خود را ندارند. در عوض، روی بلاک‌چین‌های دیگر ارزهای دیجیتال مانند اتریوم کار می‌کنند.

به‌عنوان مورد دیگر برای تفاوت کوین با توکن باید بگوییم که کوین‌ها برای خرید و فروش مورد استفاده قرار می‌گیرند و به عنوان شیوه‌ای از پرداخت به شمار می‌روند. در حالی که بیشتر توکن‌ها برای کاربرد در یک اپلیکیشن یا به عنوان یک دارایی می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند. بیت کوین، اتریوم، ریپل و لایت کوین از مشهورترین کوین‌های بازار ارز دیجیتال هستند. تتر، چین لینک، دای و آوی نیز در دسته‌ توکن‌ها جای می‌گیرند. از جمله محبوب‌ترین توکن‌ها که کاربرد زیادی دارند،‌ می‌توان به توکن هواداری اشاره کرد که آزادانه در صرافی‌های مختلف مبادله می‌شوند.

یکی دیگر از تفاوت‌های مهم کوین و توکن این است که کوین را می‌توان استخراج کرد. برای مثال، شما می‌توانید بیت کوین را از طریق روش استخراج سنتی در الگوریتم اجماع اثبات کار استخراج کنید. همچنین، اگر به ساخت ارز دیجیتال علاقه دارید باید بدانید که ایجاد توکن‌ بسیار آسان‌تر از کوین است. برخی از شبکه‌ها مانند اتریوم قالب‌هایی را ارائه می‌کنند که در آن می‌توانید برای ساخت رمزارز، توکن‌های خود را ایجاد کرده و معامله را شروع کنید. این ویژگی باعث می‌شود تا هر کسی که دانش فنی کمی دارد بتواند به‌راحتی وارد این بازار شود.

یکی از توکن‌های جذاب دنیای کریپتو، فن توکن‌ها هستند. در مقاله توکن هواداری با این مورد بیشتر آشنا می‌شوید.

مقایسه ساخت کوین با ایجاد توکن

همانطور که پیش‌تر گفتیم، آموزش ساخت ارز دیجیتال از طریق ایجاد توکن بسیار ساده‌تر از ساخت کوین است. این روش می‌تواند برای افرادی که به‌تنهایی قصد ساخت ارز دیجیتال جدید دارند، بهترین انتخاب باشد. ساخت رمزارز با ایجاد توکن در یک بلاک چین معتبر به شما این ضمانت را می‌دهد که پروژه‌تان به احتمال زیاد با موفقیت همراه شود. البته، این موضوع را هم در نظر داشته باشید که با ایجاد توکن نمی‌توان کنترل همه‌جانبه بر روی آن داشت، اما قابلیت‌هایی برای سفارشی سازی آن وجود دارد. برای ایجاد توکن می‌توانید از وبسایت‌ها و ابزارهای مختلف که در بلاک چین‌های معتبر در دسترس هستند استفاده کنید.

ساخت رمزارز با ایجاد کوین می‌تواند بسیار چالش‌برانگیز باشد. برای این کار لازم است که یک انشعاب از یک بلاک چین در نظر بگیرید و از آن به‌عنوان بستری برای ایجاد سکه استفاده کنید. از نمونه‌های معروف که از این طریق ساخته شده‌اند، می‌توان به بیت کوین کش اشاره کرد. توجه داشته باشید که ساخت رمزارز از این روش به دانش فنی و مهارت کدنویسی در بلاک چین نیاز دارد و می‌تواند بسیار وقت‌گیر باشد.

نکات و ترفندهای ساخت ارز دیجیتال

مهم‌تر از آنکه چگونه ارز دیجیتال بسازیم، آن است که چگونه یک ارز دیجیتال جدید و موفق بسازیم. ترفندهایی که در ادامه معرفی می‌کنیم برای کسب موفقیت در مسیر ساخت ارز دیجیتال جدید موثر هستند:

انتخاب تیم توسعه‌دهنده مناسب

لازمه موفقیت در مسیر ساخت ارز دیجیتال، قدرت و مهارت اعضای تیم سازنده آن است. به این موضوع دقت کنید که ارز دیجیتال شما قرار است سالیان سال خدمت کند، بنابراین، هنگام ساخت رمزارز، اعضایی انتخاب کنید که توانایی مراقبت از آن طی سال‌های طولانی را داشته باشند. مراقبت از ارز دیجیتال شامل اصلاح باگ‌ها، نقض‌ها و مشکلات دیگر می‌شود. همچنین، ارائه به‌روزسانی‌های مفید در بازه‌های زمانی معین، یکی دیگر از مسائلی است که اعضای تیم توسعه دهنده باید قابلیت انجام دادن آن را داشته باشند.

تبلیغ برای عرضه اولیه سکه (ICO)

قدرت تبلیغ را دست کم نگیرید! پس از انجام مراحل ساخت ارز دیجیتال،‌ از رسانه‌های اجتماعی، رسانه‌های مطبوعاتی، وبلاگ‌نویسی، بازاریابی ایمیلی و انواع روش‌های تبلیغات برای تبلیغ ارز دیجیتال خود استفاده کنید.

یک جامعه قوی ایجاد کنید

با نگاهی به ارزهای دیجیتال‌ موفق مانند بیت کوین و اتریوم، می‌بینید که وجه اشتراک آنها داشتن جوامعی فعال و حمایتگر است. اگر می‌خواهید پروژه ساخت ارز دیجیتال به موفقیت بیانجامد، باید پس از ساخت رمزارز، از طریق راه‌های ارتباطی مختلف با اعضای جامعه ارتباط داشته باشید و به سوالات و دغدغه‌های آنها پاسخ دهید.

آموزش ساخت ارز دیجیتال؛ معرفی ۴ روش

برای پاسخ به این سوال که چگونه ارز دیجیتال بسازیم چند روش وجود دارد که در ادامه آنها را معرفی می‌کنیم:

۱. ایجاد ارز دیجیتال جدید از طریق ایجاد توکن

یکی از روش‌های ساخت ارز دیجیتال، ایجاد توکن است. همانطور که گفتیم، توکن یک ارز دیجیتال است که بلاکچین مستقل خود را ندارد و در بستر یک بلاکچین دیگر ایجاد و راه‌اندازی شده است. به همین دلیل زمانی که یک توکن ایجاد می‌شود، نیازی به کار روی قواعد اجماع نیست.

ساخت رمزارز با ایجاد توکن برای توسعه‌دهندگان بلاکچینی مقرون به صرفه است، زیرا نیازی به هزینه‌های نجومی برای طراحی یک بلاکچین ندارند تا به اهداف خود برسند. البته توجه به این نکته نیز حائز اهمیت است که بسیاری از ارزهای دیجیتال زمانی که در ابتدای کار خود هستند، برای صرفه‌جویی در هزینه‌ها رمز ارزها چگونه تولید می شوند؟ روی یک بستر بلاکچینی دیگر پیاده‌سازی می‌شوند، اما پس از آن که به حد کافی توسعه پیدا کردند، از یک بلاکچین اختصاصی برای راه‌اندازی آن‌ها استفاده می‌شود.

توکن را روی تمام پلتفرم‌های بلاکچینی که از قراردادهای هوشمند استفاده می‌کنند، می‌توان ایجاد کرد. اتریوم یکی از محبوب‌ترین پلتفرم‌های ایجاد توکن است. تا زمان نگارش این مقاله، شبکه اتریوم میزبان بیش از ۸۰٪ توکن‌های بازار بوده است. بایننس‌چین، ایاس، کازماس، تزوس و ترون از دیگر پلتفرم‌های رایج برای ساخت رمزارز با ایجاد توکن هستند.

زبان سالیدیتی، زبان برنامه‌نویسی اتریوم است. سالیدیتی از مفاهیمی استفاده می‌کند که در دیگر زبان‌های برنامه‌نویسی مانند php وجود دارد. این زبان یک زبان برنامه‌نویسی سطح بالا است که تمام قابلیت‌ها و ظرفیت‌های موردنیاز برای یک نرم‌افزار بلاکچینی را دارد.

۲. ایجاد ارز دیجیتال از طریق کپی و تغییر بلاکچین‌های فعلی

یک روش دیگر برای ساخت ارز دیجیتال، استفاده از بلاکچین‌هایی است که به صورت متن باز (Open Source) موجود هستند. بلاکچین‌های متن باز پس از اینکه ساخته می‌شوند، به همراه کد برنامه‌نویسی در اختیار عموم قرار می‌گیرند.

کدهای برنامه‌نویسی اتریوم و بیت کوین نیز متن باز است و هر کسی می‌تواند در گیت‌هاب به این کدها دسترسی داشته باشد. بلاکچین‌های بسیار زیادی با الگوبرداری از این دو ارز دیجیتال راه‌اندازی شده‌اند. به عنوان مثال، با اعمال چند تغییر در بلاکچین بیت کوین، شبکه لایت کوین ایجاد شده است.

۳. ایجاد ارز دیجیتال از طریق ساخت بلاکچین جدید

سومین روش برای آموزش ساخت ارز دیجیتال، ساخت و طراحی شبکه است. در بلاکچین، داده‌ها در بلاک‌ ذخیره می‌شوند و یک زنجیره‌ به هم پیوسته‌ تشکیل می‌دهند. این ساختار یک سیستم ذخیره‌سازی تغییرناپذیر را به وجود می‌آورد. بلاک‌ها با استفاده از هش‌ها به یکدیگر متصل می‌شوند.

ایجاد یک بلاکچین جدید برای ساخت رمزارز نیاز به دانش عمیق برنامه نویسی و صرف وقت زیادی دارد. در ادامه، مراحل ساخت رمزارز جدید از طریق ساخت بلاکچین به صورت کلی ذکر شده است.

۱. سازوکار اجماع را انتخاب کنید

سازوکارهای اجماع، پروتکل‌هایی برای تأیید تراکنش‌های انجام‌ شده در بلاکچین بدون نیاز به شخص ثالث (واسطه) هستند. در حال حاضر روش اثبات کار و اثبات سهام، مشهورترین و ابتدایی‌ترین مکانیسم‌های اجماع بلاکچین هستند.

۲. پلتفرم بلاکچین را انتخاب کنید

انتخاب صحیح بستر بلاک چین بستگی به سازوکار اجماعی دارد که انتخاب کرده‌اید. بهترین سیستم عامل‌های بلاکچین عبارتند از:

• Ethereum
• (Waves (WAVES
• Hyperledger Fabric
• NEM
• IBM blockchain
• (Nxt (NXT
• HydraChain
• BlockStarter
• BigChainDB
• EOS
• Quorum
• IOTA
• CoinList
• MultiChain
• Openchain
• Chain Core

۳. نودها را طراحی کنید

شما باید در مورد نحوه کار بلاکچین تصمیم بگیرید و نودها را بر اساس آن طراحی کنید. به عنوان مثال، مجوزها خصوصی خواهند بود یا عمومی؟ میزبانی روی سیستم‌های تحت وب on-premises خواهد بود یا سیستم‌های ابری؟

۴. معماری بلاکچین را مشخص کنید

قبل از ساخت رمزارز مورد نظر، باید در مورد تمام جنبه‌ها مطمئن باشید؛ زیرا بعد از راه‌اندازی نمی‌توانید چندین پارامتر زنجیره بلوک را تغییر دهید. به عنوان مثال، شما باید مشخص کنید که بلاکچین از چه آدرسی برای دنبال کردن مبادلات رمزارزهای مختلف پیروی خواهد کرد.

۵. رابط کاربری را طراحی کنید

اگر رابط کاربری شما مناسب نباشد، پروژه‌ی ساخت رمزارز با شکست مواجه خواهد شد. شما باید اطمینان حاصل کنید که از جدیدترین ورژن سرورهای FTP، پایگاه داده‌ و غیره استفاده می‌کنید.

۴. یک توسعه دهنده بلاک چین استخدام کنید تا یک ارز دیجیتال برای شما ایجاد کند

شما می‎توانید با استخدام یک شرکت توسعه دهنده بلاک چین، یک سکه یا توکن جدید با ویژگی‌های سفارشی موردنظرتان ایجاد کنید. بسیاری از شرکت‌ها وجود دارند که هزینه ساخت ارز دیجیتال را دریافت می‌کنند و سرویس‌های مربوطه را ارائه می‌دهند. شما می‌توانید برای ایجاد و نگهداری شبکه‌های بلاک چین و ارزهای دیجیتال جدید از آنها کمک بگیرید. برخی از این شرکت‌ها بلاک چین‌های سفارشی مشتریان را می‌سازند، در حالی که برخی دیگر از زیرساخت‌های بلاک چین موجود خود استفاده می‌کنند.

برخی از شناخته‌شده‌ترین شرکت‌های ساخت ارز دیجیتال شامل موارد زیر می‌شوند:

• آمازون وب سرویس (Amazon Web Services)
• بلاک استریم (Block Stream)
• چین زیلا (Chainzilla)
• چین میکرز (ChainMakers)
• لی وی هرتز (Leewayhertz)
• مایکروسافت آژور (Microsoft Azure)
• آی بی ام بلاک چین (AMB blockchain)

مزایا و معایب ساخت ارز دیجیتال جدید

یکی از مهم‌ترین مزایای ساخت ارز دیجیتال جدید آن است که شما می‌توانید تمام ویژگی‌های مورد نیاز خود را در آن سفارشی سازی کرده و سپس به بازار عرضه کنید. همچنین، آموزش ساخت ارز دیجیتال به شما کمک می‌کند تا اطلاعات بیشتری درمورد فناوری بلاک چین به‌دست آورید و این اطلاعات را در معاملات و فعالیت‌های دیگر مربوط به ارزهای دیجیتال به‌کار بگیرید.

اما اگر برای این کار مصمم هستید نباید هزینه ساخت ارز دیجیتال را دست کم بگیرید. این فرآیند می‌تواند تا‌حد زیادی زمان‌بر و پرهزینه باشد. همچنین، ساخت ارز دیجیتال به دانش فنی زیادی نیاز دارد و خصوصا در ارائه وایت پیپر نمایان است، برای کسب موفقیت، باید به‌طور مداوم به آن توجه کنید.

به سراغ این انتخاب هیجان‌انگیز برویم؟

ساخت ارز دیجیتال جدید هر چند در ابتدا ممکن است یک پیشنهاد جذاب و سودآور به نظر برسد، اما نباید فراموش کرد که در این مسیر چالش‌های زیادی وجود دارد. به همین دلیل باید قبل از هرگونه اقدام، به اندازه کافی در مورد این سوال که چگونه ارز دیجیتال بسازیم تحقیق کنیم. از طرف دیگر، باید سرمایه لازم برای ساخت رمزارز و بازاریابی آن تامین شود. در غیر این صورت، به احتمال قوی پروژه ساخت ارز دیجیتال در همان مراحل ابتدایی با شکست روبه‌رو خواهد شد.

خیر. در حال حاضر بیش از چند صد هزار ارز دیجیتال روی بسترهای مختلف راه‌اندازی شده‌اند که بسیاری از آن‌ها با شکست مواجه شده‌ است.

یکی از مهم‌ترین دلایل شکست آن‌ها این است که نتوانستند بازاریابی خوبی انجام دهند. ابتدا باید سیستم مارکتینگ به خوبی تعریف شود.

اولین قدم در ایجاد ارز دیجیتال جدید این است که وایت پیپر ارز دیجیتال به خوبی تعریف شود.

ساخت رمزارز جدید کار ساده‌ای نیست و احتمالا به برخی از منابع مالی نیاز دارد؛ مگر اینکه بتوانید از عهده مواردی مانند توسعه، اسناد و مدارک و بازاریابی برآیید.

ساخت رمزارز جدید به‎طور کلی قانونی است، اگرچه برخی از کشورها و حوزه‌های قضایی تا حدی یا به طور کامل ارز دیجیتال را ممنوع کرده‌اند.

رمز ارز چیست و چگونه تولید می ­شود؟

cryptocarency چیست؟

کریپتوکارنسی چیست؟

مبنای وجودی رمز ارز، ریاضیات و علوم کامپیوتر است که برای امنیت اطلاعات و انتقال پول مورد استفاده قرار گرفته است. در واقع، رمز ارزها یک رشته کد هستند که بر روی یک دفتر عمومی مشترک ثبت می­‌شوند. به این دفتر ثبت عمومی، بلاک چین گفته می‌شود که سوابق کل تراکنش‌ها را از روز اول ثبت می­‌کند و به صورت مداوم به روزرسانی می­‌شود. هر بار که ماینرها معادلات پیچیده ریاضی را حل می‌­کنند، یک بلاک به بلاک چین در شبکه اضافه می‌­شود.

یک رمز ارز مانند بیت کوین از شبکه‌ای همتا تشکیل شده است ( شبکه همتا به همتا) و هیچ واسطه­‌ای (مانند بانک‌­ها) در این شبکه وجود ندارد. هر همتا، گذشته و سابقه­ همه­‌ی معاملات ثبت شده در خود نگه می‌دارد؛ بنابراین تراز هر حسابی هم در آن موجود است. هر معامله مانند فایلی است که شامل اطلاعات زیر می‌شود:

شما N عدد بیت کوین به شخص دیگری داده اید و توسط کلید خصوصی آن شخص هم امضا شده است. بعد از امضا، معامله در شبکه منتشر می‌­شود و به این شکل، بیت کوین از شخصی به شخص دیگری فرستاده می­‌شود. این همان تکنولوژی پایه‌­ای P2P است. معامله خیلی فوری و سریع در تمام شبکه شناسایی می‌شود، اما تأیید پس از مدت زمان خاصی صورت می­‌گیرد.

رمز ارزها همانند دلار و ریال پول هایی هستند که با ساز و کار مختلفی ایجاد و توزیع می شوند. روش های مختلفی برای اضافه کردن یک ارز جدید به بازار هست اما در این بین سه روش استخراج (Mining)، ایردراپ (Airdrop)و عرضه اولیه کوین (ICO) رایج تر از بقیه هستند. در اینجا به طور مختصر با هر سه روش ذکر شده آشنا خواهیم شد، در مقالات آینده به طور مفصل به آنها می پردازیم.

استخراج: زمانی که قدرت پردازش پردازنده ی خود را در اختیار شبکه قرار خواهیم داد در ازای آن پولی به کیف پول ریخته می شود این عمل را استخراج می نامند.

ایردراپ: به دریافت رمز ارز به صورت مجانی گفته می شود. البته این مجانی بودن برای همه نیست و تحت شرایط خاصی انجام می شود برای مثال یک شرکت می خواهد یک سری از رمز ارز های خود را وارد بازار کند و بین کاربران خودش پخش کند اما شروطی و قوانینی برای این انتقال تعیین می کند.

عرضه اولیه کوین: فرض کنید یک شرکت می خواهد در بازار ارزهای دیجیتال شروع به فعالیت کند، این شرکت برای تأمین سرمایه و عملی کردن این پروژه به سرمایه گذارانی احتیاج دارد و این افراد را با استفاده از فروش رمز ارز خود با قیمت اولیه جذب خواهد کرد. به این عمل عرضه اولیه کوین گفته می شود.

جمع بندی

در دوره رایگان آموزش ارزهای دیجیتال اشاره کردیم که کریپتوکارنسی نوعی ارز دیجیتال غیرمتمرکز که بر بستر بلاک چین و در نهایت اینترنت کار می‌کند. رمز ارزها از طرف هیچ نهادی کنترل نمی‌شوند و مبادلات در اون کاملا همتا به همتا خواهد بود. این یعنی هیج شخص ثالثی حین معامله برای رفع نیازها وجود ندارد. رمز ارز مطمئنا دارای مزایای بالقوه‌ای است، اما اشکالات خود را دارد که جامعه کریپتو در تلاش برای رفع این ایرادات است.

ایران و صرافی بایننس

بایننس در وبسایت خود اشاره ای به کشور های پشتیبانی شده توسط پلتفرمشان نکرده است، اما به صراحت بیان کرده است که تمایلی برای میزبانی از کشور هایی که شامل تحریم هستند، ندارد. در نتیجه کشور ایران هم شامل این ممنوعیت قرار می‌گیرد. اما راهکارهایی وجود دارد که کاربران ایرانی می توانند بدون مشکل مشغول به ترید کردن در صرافی بایننس شوند که در ادامه به آن‌ها خواهیم پرداخت.

البته این نکته را در نظر داشته باشید که در صورت عدم آگاهی کافی از دانش تحلیل تکنیکال یا ارتباط نداشتن شما با افراد متخصص در این حوزه ممکن است حضور سرمایه شما را در بازار ارزهای دیجیتال با ریسک بالایی همراه کند.

چگونه در صرافی بایننس بن نشویم :

اگر در ایران هستید و می خواهید با بایننس کار کنید باید نکاتی را جهت بن نشدن رعایت نمایید. اول این که هرگز با آی پی (IP) ایران وارد اپلیکیشن بایننس نشوید بهتر است با استفاده از یک وی پی ان (VPN) با آی پی ثابت به اپلیکیشن متصل شوید.

توجه داشته باشید که آی پی، وی پی ان روی کشورهایی نظیر آمریکا یا آلمان نباشد زیرا این کشورها با قوانین سختگیرانه ای که برای استفاده از صرافی های دیجیتال وضع کردند، کار را برای شما سخت می کنند. از آی پی کشورهای نظیر ترکیه استفاده کنید.

هرگز هنگام استفاده از اپلیکیشن بایننس لوکیشن خود را روشن نکنید و رمز ارزها چگونه تولید می شوند؟ اجازه دسترسی به لوکیشن را به اپلیکیشن ندهید.

در زمان ثبت نام و نصب اپلیکیشن در قسمت تنظیمات گوشی موقعیت زمانی گوشی را به جایی غیر از ایران تغییر دهید و در آخر بایننس از شما می خواهد که احراز هویت دو مرحله ای حساب خود را فعال کنید که این یک سد امنیتی قوی برای حفاظت از کاربران است، برای این قسمت هرگز شماره تلفنی را با پیش شماره ایران ثبت نکنید و به جای آن از «google authenticator » استفاده کنید.

در آخر لازم به ذکر است که همه این اقدامات ممکن است ریسک بن شدن اکانت شما را کم کند اما این ریسک هرگز به صفر نمی‌رسد. در صورت مسدود شدن هم کسانی بودند که بعد از بلاک شدن اکانت شان به وسیله پیام دادن به قسمت پشتیبانی بایننس توانستند که دارایی خودشان را پس بگیرند.

چگونه رمز ارز استخراج کنیم

رمز ارز چیست؟ چگونه رمز ارز استخراج کنیم؟ سوا‌لات زیادی درباره رمز ارز و نحوه استخراج رمز ارز وجود دارد که گاهی رسیدن به جواب آنها کار آسانی نیست. رمز ارزها یا همان کریپتوکارنسی‌ها مثل معمایی هستند که حل کردنشان هم ساده و هم پیچیده است. به عبارتی می‌توانیم استخراج ارز دیجیتال را مانند کیمیاگری بدانیم.

قبل از اینکه بخواهیم بدانیم چگونه رمز ارز استخراج کنیم، ابتدا باید با خود ارزهای دیجیتالی آشنا شویم. ارزهای دیجیتالی با ظهور فناوری بلاکچین معرفی شدند. بلاکچین سیستمی است که طی آن، داده‌های جمع‌آوری شده نگهداری می‌شوند. این فناوری کاربردهای زیادی در صنایع مختلف دارد. معروف‌ترین کاربرد بلاکچین یا همان زنجیره بلوکی، رمز ارز معروف بیت‌کوین است. فناوری بلاکچین می‌تواند تمام فعالیت‌های مربوط به ارزهای دیجیتالی را ثبت کند.

رمز ارزها با فناوری بلاکچین معرفی شدند اما ارز دیجیتالی چیست و چگونه رمز ارز استخراج کنیم؟ ارزهای دیجیتالی با استفاده از پروتکل‌های رمزگرافیکی یا کد‌های پیجیده، داده‌های حساس را رمزگذاری می‌کنند. در چنین شرایطی، انجام معاملات امن خواهند بود.

درواقع چیزی که توسعه‌دهندگان رمز‌ ارزها به وجود آوردند، سیستم غیر قابل نفوذی است که بر پایه اصول ریاضی و مهندسی کامپیوتر ساخته شده. غیر قابل نفوذ بودن، تنها یکی از قابلیت‌هایی است که مردم را به سمت استفاده از ارزهای دیجیتالی ترغیب می‌کند.

اما دلیل اصلی محبوبیت ارزهای دیجیتالی، مخفی کردن هویت‌ها و دشوار بودن ردیابی آنهاست. برای همین هم اکثر دولت‌ها با ارزهای دیجیتالی کنار نیامده و استفاده یا استخراج آنها رو غیرقانونی دانستند. زیرا اگر هویت استخراج‌کنندگان ارزهای دیجیتالی مشخص نبوده یا در زمان معامله رمز ارز، مشخصاتمان مخفی بماند، تعیین مالیات بر دارایی سخت می‌شود. رمز ارزها را برای کنترل غیر متمرکز آنها هم می‌شناسند. ارزهای دیجیتالی با کدهای آنها کنترل و ارزیابی می‌شوند و به همین دلیل، بانک‌ها یا دولت‌ها نمی‌توانند کنترلی روی کدهای پیچیده رمز ارزها داشته باشند.

استخراج رمز ارز

همه چیز بعد از ورود بیت کوین (به عنوان اولین ارز رمزنگاری شده) آغاز شد و صنعت استخراج ارز دیجیتال را به یکی از مشاغل پر درآمد تبدیل کرد. افزایش تقاضا باعث سخت‌تر شدن استخراج و همینطور گرانی ارزهای دیجیتالی شد. کسانی که کار استخراج ارزهای دیجیتالی را انجام می‌دادند به دلیل سختی کار تصمیم گرفتند دستگاه‌های قدرتمندتری بسازند؛ اما همچنان استخراج ارز دیجیتال فرایندی زمان‌بر و پر هزینه است زیرا با طراحی سخت‌افزارهای قوی‌تر، مصرف برق هم افزایش چشمگیری دارد.

دستگاه‌های استخراج ارزهای دیجیتالی به محیط زیست آسیب رسانده و انرژی‌های سبز را از بین می‌برند؛ با این حال هنوز هم نحوه استخراج رمز ارز برای بسیاری جذاب و تامل برانگیز است. زیرا با وجود تمام ضررهای احتمالی به طبیعت، از قطع شدن درختان برای ساخت کاغذ جلوگیری کرده و از همه مهمتر اینکه آلودگی اسکناس‌های چاپی را ندارند. نکته جالب درباره استخراج ارز دیجیتال آن است که هم به صورت سخت‌افزاری و هم به صورت نرم‌افزاری قابل انجام است. استخراج‌ نرم‌افزاری و استفاده از الگوریتم‌های جدید، بسیاری از مشکلات را حل کرده است.

کلمه‌ای که برای استخراج ارز دیجیتال به کار می‌رود، Mining Rig است که معادل فارسی آن، تجهیزات استخراج ارز دیجیتال است. ریگ به معنای مجموعه‌ای از سخت افزارهاست که می‌توان آنها را به صورت آماده خریداری یا بر روی یک برد تهیه و جمع‌آوری کرد. این ریگ‌ها یا همان مجموعه سخت افزارهای قدرتمند، فرایند استخراج ارزهای دیجیتالی را انجام می‌دهند. ریگ‌ها شامل cpu و gpuهای قدرتمند هستند. اشاره شد که استخراج؛ فرایندی با مصرف برق بسیار بالا است؛ پس اگه می‌خوایم رمز ارز استخراج کنیم باید نسبت به هزینه‌های آن مطمئن شویم.

برای آغاز فرایند استخراج، باید یک سیستم سخت‌افزاری با کارت گرافیک اختصاصی یا تراشه پردازش گرافیکی (GPU)، مدار مجتمع با کاربرد خاص و یا ای‌سیک (ASIC) و ابزار خنک‌کننده مناسب برای نرم‌افزار داشته باشیم. مرحله بعدی، داشتن کیف پول ارز دیجیتالی و عضویت در یک استخر استخراج است.

ابزارهای استخراج رمز ارز

برای آنکه بدانیم چگونه رمز ارز استخراج کنیم، اکنون به مرور این ابزارها می‌پردازیم. ای‌سیک چیست و چطور باید آن را به دست آورد؟

ای‌سیک همان ماینره است. دستگاه ماینر یا Asic اصطلاحی است که برای دستگاه‌های استخراج ارز دیجیتال به‌کار می‌رود و دستگاه‌های مختلفی اکنون در بازار موجود است. فرایند ماینینگ به طور کلی، تایید تراکنش‌های رمز ارزها و ثبت آنها در دفتر کل توزیع استخراج است. فرایند ماینینگ به غیرمتمرکز ساختن شبکه رمز ارز و افزایش امنیت شبکه کمک فراوانی می‌کند. پس از اتمام فرایند ماینینگ، رمز ارز جدیدی به دست می‌آید. به زبان ساده، ماینینگ تراکنش‌هایی هستند که تایید شده و در بلوک‌ها جمع می‌شوند. برای اینکه این بلوک‌های تازه به زنجیره بلوک‌های پیشین اضافه شوند، یه پازل کدگذاری وجود دارد. این پازل کد گذاری بسیار پیچیده بوده و باید آن را حل کرد و هر سیستمی که این پازل را حل کند، پاداش می‌گیرد.

افرادی که ماینر هستند با سخت‌افزارهایی که در اختیار دارند به امنیت شبکه رمز ارزها کمک می‌کنند. در زمان انجام عملیات ماینینگ، ماینرها باید معادلات ریاضی را حل کرده و پاداش بگیرند. سخت‌افزارهای کامپیوتری، این معادلات ریاضی فوق پیشرفته را حل می‌کنند و همین قدرت پردازشی که ماینرها در اختیار شبکه قرار می‌دهند، باعث افزایش امنیت رمز ارزها می‌شود.

همه نسبت به هزینه‌بر بودن فرایند استخراج تاکید دارند؛ پس اگر این مشکل را حل کرده‌اید، باید سه مرحله خرید دستگاه استخراج، استفاده از کیف پول امن و مناسب و پیوستن به استخرهای استخراج را پشت سر بگذارید. برای انجام فرآیند استخراج یا ماینینگ، این سه مرحله لازم و ضروری هستند. پس از انجام این مراحل می‌توانیم به استخراج ارزهای دیجیتالی بپردازیم .

مرحله بعدی در ابتدای ورود به کار استخراج و جمع‌آوری تجهیزات مورد نیاز، اینترنت است. جالب اینجاست که سرعت و حجم اینترنت در عملیات ماینینگ چندان مهم نیست و تنها چیزی که اهمیت دارد، پایدار بود اینترنت است. به همبن دلیل، سرویس‌های اینترنت ADSL و TD-LTE برای ماینینگ مناسب هستند.

برای استخراج رمز ارزها چگونه تولید می شوند؟ رمز ارز چه دستگاهی بخریم؟

برای استخراج به‌صرفه، لازم است دستگاه‌های تخصصی که با عنوان ای‌سیک (ASIC)شناخته می‌شوند را داشته باشیم. دستگاه‌های استخراج، مانند گوشی‌های موبایل هستند زیرا مانند موبایل، در طرح‌ها و مدل‌های مختلف عرضه می‌شوند و هر مدل با دیگری متفاوت است. نوع برند و مدل، قدرت پردازش و مصرف برق، مهم‌ترین ویژگی‌های یک ماینر است.

برای خرید دستگاه استخراج مناسب بهتر است نکاتی را در نظر بگیریم. از جمله اینکه دستگاه استخراجی، چند هش در ثانیه تولید می‌کند؟ هرچه تعداد هش‌ها بیشتر باشد، قدرت دستگاه هم بیشتر است. رابطه مصرف برق و قدرت دستگاه باید برعکس هم باشند. در چنین شرایطی خرید دستگاه به‌صرفه است. در حقیقت، باید دستگاهی را انتخاب کنیم که مصرف برق کمتر و قدرت دستگاه بیشتری داشته باشد. هرچه این تعادل بیشتر باشد، سوددهی دستگاه هم بیشتر می‌شود.

در حال حاضر پنج تولیدکننده برتر دستگاه ماینر، بیت مین، کَنان، اینوسیلیکون، میکرو بی‌تی‌ و ای‌بنگ هستند. هر کدام از این تولیدکنندگان دستگاه‌های استخراج ارز دیجیتال، دستگاه‌های به‌خصوص و مشهوری را ساخته‌اند. به عنوان مثال بیت مین (Bitmain) تولیدکننده دستگاه‌های انت‌ماینر (Antminer) است. کنان (Cannan) دستگاه‌های آوالون (Avalon) را ساخته. اینوسیلیکون (Innosilicon) را با دستگاه‌های ترمیناتور (Terminator) می‌شناسند. میکرو بی‌تی‌ (MicroBT) تولیدکننده دستگاه‌های واتس‌ماینر (Whatsminer) بوده و ای‌بنگ (Ebang) دستگاه‌های ای‌بیت (Ebit) را ساخته.

چیزی که درباره استخراج رمزارزها سوال برانگیز می‌شود استخراج چند رمز ارز با یک دستگاه است. اگر می‌توانستیم همه رمز ارزها را با یک دستگاه استخراج کنیم اتفاق خوشایندی بود اما امکان‌پذیر نیست. با آنکه نحوه استخراج رمز ارزها تقریبا شبیه به همدیگر است اما تفاوت‌هایی با هم دارند و با یک دستگاه نمی‌توان همه رمز ارزها را استخراج کرد. زیرا اغلب دستگاه‌های استخراج از الگوریتم رمزنگاری متفاوتی پشتیبانی می‌کنند.

اما می‌توان رمزارزهایی که الگوریتم استخراج مشابهی دارند را با یک دستگاه استخراج کرد. به عنوان مثال الگوریتم استخراج بیت کوین SHA-256 است و استخراج بیت کوین، بیت کوین کش، بیت کوین اس‌وی و ارز‌های دیجیتالی دیگری که الگوریتم یکسانی دارند با دستگاه‌های استخراجی که از این الگوریتم پشتیبانی می‌کنند امکان‌پذیر است.

با پیوستن به استخر استخراج، فرایند ماینینگ آغاز می‌شود. بعد از تامین دستگاه ماینر و انتخاب کیف پول، باید به یک استخر استخراج بپردازیم. استخرهای استخراج نوعی استراتژی برای استخراج سریع‌تر به حساب می‌آیند. عملکرد استخرهای استخراج به این صورت است که استخراج‌کننده‌ها شبکه‌ای را تشکیل داده و توافق می‌کنند که رمز ارز استخراجی خودشان را (که عموما بیت‌کوین است) با یکدیگر قسمت کنند. این شبکه‌ها شانس استخراج را بالا برده و سرعت استخراج را نیز افزایش می‌دهند.

درواقع استخر استخراج، یه محل مجازی برای جمع‌ کردن قدرت پردازش و تلاش برای استخراج یک بلاک بخصوص است. با این روش، هر استخراج‌کننده بر اساس توان پردازشی خود سود می‌برد. استخرهای استخراج برای آن به وجود آمدند که ماینرهای سراسر دنیا قدرت پردازش سخت افزارهای خود را در یک جا جمع کنند. ماینرها قدرت پردازش سخت‌افزار خود را در اختیار استخر استخراج قرار می‌دهند و استخر استخراج هم به نمایندگی از همه ماینرها، با استخرهای استخراج دیگر به رقابت می‌پردازد تا بتواند معادله بلاک‌ها را حل کند.

استخرهای استخراج، علاوه بر اینکه تعامل بین ماینرها را افزایش می‌دهد، باعث می‌شوند با تجمیع توان پردازشی آنها، هش‌های بیشتری تولید کنند. بعد از اتمام عملیات پردازش، پاداش استخراج بین اعضای استخر به صورت عادلانه تقسیم می‌شود. دریافت پاداش از این نظر عادلانه است که هر کسی متناسب با توان هشی که دستگاه او داشته، مبلغی دریافت می‌کند. برای اینکه ماینر بتواند یک بلاک را استخراج کند، به استخر استخراج نیاز دارد. در غیر این صورت، این کار به سادگی امکان‌پذیر نیست.

زیرا بدون پیوستن به استخر استخراج، شانس ماینر برای ماین یک بلاک بسیار کم است و صرفا فارم‌های استخراج بزرگ با چند ده هزار دستگاه (که هر کدام به صورت مستقل کار می‌کنند) می‌توانند بدون استخرهای استخراج عملیات ماینینگ را انجام بدهند. خوشبختانه دستگاه‌های ماینر ، به خصوص دستگاه‌های استخراج جدید، رابط کاربری ساده‌ای دارند و هر کسی می‌تواند خیلی سریع آنها را به استخر استخراج متصل کند.

اما آیا استخراج ارز دیجیتال بدون تهیه دستگاه ممکن است؟ از نظر تئوری، بله. با کامپیوتر معمولی یا لپ تاپ می‌توان بیت کوین استخراج کرد اما بی‌فایده است. پس اگه هدفتان از استخراج، کسب درآمد است بهتر ات این کار را فراموش کنید. با این حال نرم‌افزارهای مختلفی برای تلفن همراه طراحی و ساخته شده‌اند که از طریق آنها می‌توان به استخر ارزهای دیجیتال ملحق شد و استخراج کرد. اما میزان استخراجی که با تلفن همراه انجام می‌شود باید خیلی کم باشد زیرا موبایل نمی‌تواند به راحتی وارد چرخه استخراج شده و فرایند ماینینگ را آغاز کند.

راه‌ دیگر برای استخراج بیت کوین بدون تهیه دستگاه استخراج، استخراج ابری است.

استخراج ابری چیست؟

کلود ماینینگ (Cloud mining) یا استخراج ابری به آن دسته از خدمات و شرکت‌هایی گفته می‌شود که قدرت پردازش سخت‌افزارشان را به شما می‌فروشند و کارهای مربوط به استخراج و نگهداری تجهیزات را انجام می‌دهند. اگر بخواهید بیت‌کوین استخراج‌ کنید اما به خاطر به‌صرفه نبودن هزینه‌ی برق و خرید سیستم نمی‌توانید کار دلخواهتان را انجام بدهید، استخراج ابری بهترین گزینه برای شماست. شرکت‌هایی وجود دارند که به معدن بیت‌کوین مشهورند. این شرکت‌ها ساختمان‌های بزرگی هستند که کامپیوترهای زیادی داشته و شما با پرداخت مبلغی به عنوان کارمزد، عضو آنها می‌شوید. این معدن‌های بیت‌کوین به شما این امکان را می‌دهند تا به وسیله‌ی اتصال از راه دور به کامپیوترهای مجموعه‌ی آنها، اقدام به استخراج بیت‌کوین کنید. ولی باید بدانیم که استفاده از این روش همیشه مقرون به‌صرفه نیست.

درواقع کلاود ماینینگ به این صورت است که بدون خریداری تجهیزات سخت‌افزاری گران قیمت هم می‌توان استخراج کرد. باید تجهیزات ماینینگ شرکت‌های کلاود ماینینگ را اجاره کرده یا از این شرکت‌ها قدرت پردازش خریداری کنیم. با این کار تنها چیزی که نیاز داریم، صرفا یک کامپیوتر یا گوشی موبایل است. آن هم برای اینکه به حساب کاربری خود سر زده و سود حاصله را مشاهده کنیم.

مزایای استخراج ابری: عدم نیاز به مکان برای استخراج، عدم نیاز به مصرف برق، عدم نیاز به دستگاه و تجهیزات ماینینگ.

رمز ارز چیست و چگونه می‌توان از آن کسب درآمد کرد؟

به بلاک چین (blockchain) می‌توان به عنوان یک دفتر حسابداری نگاه کرد که تمام فعالیت‌ها، نقل و انتقالات، مالکیت ها و ارزش‌گذاری‌های واحدهای پولی دیجیتال را درون خود ثبت و ضبط می‌کند. بلاکچین تعداد محدودی از انتقالات را درون خود دارد که با گذر زمان این مقدار افزایش پیدا می‌کند. بلاک چین کاربردهای بسیار زیاد فراتر از رمز ارز دارد. اما معمولاً فناوری بلاک چین به واسطه بیت کوین شناخته می‌شود و از همان ابتدا بیت کوین توانست افراد زیادی را به خود جلب کند. زیرا هم یک نوآوری انقلابی محسوب می‌شد و هم برای عموم آزاد بود. درواقع، رمز ارزها چگونه تولید می شوند؟ یک شبکه غیرمتمرکز و مستقل که در آن کاربران عادی مسئولیت ضمانت و تایید تراکنش‌ها را بر عهده داشتند. با این حال بلاک چین برای بیتکوین مانند اینترنت است برای ایمیل. یک سیستم الکترونیکی بزرگ که روی آن می‌توان اپلیکیشن ساخت و ارز فقط یکی از آن‌هاست. درواقع بلاک چین بستری است که باقابلیت‌های خاصی که ارائه می‌کند، پتانسیل لازم برای ارائه پاره‌ای خدمات و فناوری‌ها را برای متخصصان فراهم می‌کند. رمز ارز ازجمله اتریوم یکی از این کارکردهاست. ارزهای دیجیتال مانند اتریوم و بیت کوین بااینکه نرم‌افزار مبتنی بر بلاک چین هستند اما تفاوت‌هایی ازلحاظ کاربرد و توانایی با یکدیگر دارند.

رمز ارز چیست؟

رمز ارز‌ها از پروتکل های رمزگرافیکی و یا کد‌های فوق‌العاده پیچیده برای رمز‌گذاری دیتاهای حساس و انتقال آن‌ها استفاده می‌کنند تا معاملات امنی را فراهم کنند. توسعه‌دهندگان رمز‌ ارزها این پروتکل‌‌ها را بر پایه اصول پیچیده ریاضیات و مهندسی کامپیوتر بنا کرده‌اند که آن‌ها را غیرقابل نفوذ می‌کند. این پروتکل‌ها همچنین هویت افراد استفاده کننده از رمز‌ ارز‌ها را مخفی نگه می‌دارد و ردیابی و پیدا کردن آن‌ها را برای هر کسی و هر دولتی دشوار می‌کند. رمز ارزها همچنین برای کنترل شدن غیر متمرکز خود شناخته می‌شوند. این به آن معناست که تمام فعالیت‌ها و ارزش‌های این بازار توسط همان کد‌های پیچیده کنترل و ارزیابی می‌شوند و بانک‌ها و یا مقامات دولت ها کنترلی روی آن‌ها ندارند. ارزهای دیجیتال امکان معامله شدن توسط ارزهای واقعی را نیز دارا می‌باشند و شما می‌توانید در بعضی از مارکت های خاص و صرافی های شناخته شده، مانند بایننس (Binance)، ارز‌های دیجیتال خود را با دلار، پوند، یورو و غیره جایگزین کنید. خطر اصلی در همین مرحله اتفاق می‌افتد جایی که هکر‌ها و بدافزار‌ها امکان بلوکه کردن پول شما را در حین این انتقال دارا هستند.

رمز ارز ها ۷ خصیصه کلیدی دارند:

۱- دیجیتالی بودن: رمز ارز ها فقط به صورت دیجیتالی و بر روی کامپیوترها وجود دارند. هیچ سکه یا اسکناسی در کار نیست. هیچ پولی به عنوان پشتوانه در بانک‌های مختلف مثل بانک مرکزی برای رمز ارز ها وجود ندارد!

۲- غیر متمرکز: رمز ارز ها سرور مرکزی ندارند. آن‌ها معمولاً در میان شبکه‌ای از هزاران کامپیوتر توزیع شده‌اند. شبکه‌هایی که سرور مرکزی نداشته باشند، شبکه‌های غیر متمرکز نامیده می‌شوند.

۳- همتا به همتا: رمز ارز ها به صورت آنلاین از یک شخص به شخص دیگر منتقل می‌شوند. کاربران رمز ارز از طریق بانک، پی‌پال (PayPal) یا فیسبوک با هم در ارتباط نیستند. آن‌ها بدون واسطه با یکدیگر داد و ستد دارند. در دنیای پول فیات، بانک‌ها، پی‌پال و فیسبوک به عنوان اشخاص ثالث معتمد شناخته می‌شوند. اما در دنیای رمز ارز ها هیچ شخص ثالث معتمدی وجود ندارد!

۴- نام مستعار: این مورد یعنی برای استفاده از رمز ارز ها یا به تملک درآوردن آن‌ها لازم نیست حتما اطلاعات شخصی خود را ارائه کنید. شما می‌توانید با یک نام مستعار و به صورت ناشناس به معامله رمز ارزها بپردازید.

۵- بدون نیاز به اعتماد: عدم وجود اشخاص ثالث معتمد به معنای این است که برای استفاده از سیستم لازم نیست لزوماً به شخص یا سازمان دیگری برای نظارت و کنترل دارایی خود اعتماد کنید. کاربران در همه حال کنترل کامل پول و اطلاعات خود را در اختیار دارند.

۶- رمزنگاری ‌شده: هر کاربر کد ویژه‌ای دارد که از دسترسی سایر کاربران به اطلاعات او جلوگیری می‌کند. به این عمل رمزنگاری گفته می‌شود و هک کردن آن تقریباً غیرممکن است. این‌جاست که بخش Crypto از اصطلاح Cryptocurrency وارد بازی می‌شود. Crypto به معنای رمزنگاری شده و مخفی شده است. وقتی اطلاعات از طریق رمزنگاری مخفی می‌شود، اصطلاحاً می‌گویند اطلاعات رمزنگاری شده است.

۷- جهانی: هر کشور ارز مخصوص به خودش دارد که به آن ارز فیات می‌گویند. انتقال ارزهای فیات در سطح جهانی کار دشواری است. رمز ارز ها را به راحتی می‌توان به سراسر جهان ارسال کرد. ارزهای رمزنگاری ‌شده به ارزهای بدون مرز موسوم‌اند!

تاریخچه رمز ارزها

ارز‎های دیجیتال مدت‌ها قبل از اینکه اولین ارز مجازی به وجود بیاید، به عنوان یک ساختار تئوریک وجود داشت تا بتواند جایگزینی برای مدل‌ فعلی مبادلات و پول‌های رایج بشود. در اوایل دهه ۸۰ میلادی یک رمزنگار آمریکایی با نام David Chaum الگوریتمی را با نام “blinding” طراحی کرد که در رمز‌گذاری مدرن وب امروزی نیز به عنوان هسته مرکزی به کار گرفته می‌شود. این الگوریتم فضایی امن و غیرقابل ردگیری برای انتقال پول بین دو طرف معامله را فراهم می‌کرد و یک پول الکترونیکی با نام blinded money برای انتقالات استفاده می‌شد. در اواخر دهه ۸۰ Chaum به هلند نقل مکان کرد و سعی در تجاری سازی blinded money داشت و شرکتی با نام DigiCash را در آنجا تاسیس نمود و واحدهای پولی را بر پایه الگوریتم طراحی شده خودش به کار می‌گرفت.

برخلاف بیت کوین و اکثر ارز‌های دیجیتال امروزی، blinding money و این کمپانی کنترل غیر متمرکز نداشتند و درست مثل بانک‌ها عمل می‌کردند. شاید این یکی از دلایلی بود که در حال حاضر چیزی از این موضوع و این کمپانی نمی‌شنویم. بعد از فشار‌های بانک مرکزی هلند برای محدود کردن معامله DigiCash تنها با بانک‌های رسمی و همکاری ناموفق با مایکروسافت برای پرداخت‌های درون ویندوز با استفاده از این پول الکترونیکی، DigiCash کم کم در اواخر دهه نود میلادی رو به ورشکستگی و فراموشی حرکت کرد. در همان زمان یکی از دستیاران Chaum با نام Nick Szabo پولی با نام Bit Gold را اختراع کرد که از سیستم بلاک چین استفاده می‌کرد و پایه و پدر رمز‌ ارزهای امروزی بود، ولی درست مثل DigiCash هیچگاه معروف نشد و به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفت.

بعد از DigiCash مطالعات در زمینه این نوع از پول گسترش یافت و یکی از مهم‌ترین و قابل توجه ترین پول های اینترنتی رایج آن زمان که در آمریکا استفاده می‌شد، e-gold نام داشت. e-gold توسط یک شرکت تکنولوژی واقع در فلوریدا با نام مشابه ساخته شده بود و خدماتی برای خریداران طلای الکترونیکی ارائه می‌داد. کاربران می‌توانستند این پول را خرید و فروش کنند و در ازای آن طلای واقعی و یا دلار دریافت کنند. gold در دوران اوج خودش در سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ میلیون‌ها اکانت فعال داشت و همین موضوع باعث شد که هکرها یک مکان فوق‌ العاده برای به دست‌ آوردن و دزدیدن پول را پیدا کنند. از بین رفتن میلیون ها سرمایه و مشکلات قانونی که هر ثانیه بر سر این کمپانی سرا زیر می‌شد در نهایت باعث شد که فشار بیش از حد وارد بر e-gold کار خودش را بکند و این پول مجازی نهایتا در سال ۲۰۰۹ به طور کامل بسته شد.

بیت کوین به عنوان اولین ارز دیجیتال مدرن شناخته می‌شود که دارای کنترل غیرمتمرکز بود و برای تبادلات مالی مورد استفاده قرار می‌گرفت. بیت کوین برای اولین بار در یک مقاله نوشته شده توسط Satoshi Nakamoto به دنیا وارد شد. در اوایل سال ۲۰۰۹ Nakamoto بیت کوین را وارد بازار کرد و گروهی از افراد مشتاق و توسعه‌دهندگان شروع به تبادل و استخراج بیت‌ کوین کردند. در اواخر سال ۲۰۱۰ میلادی تعداد دیگری از رمز‌ ارزها مانند Litecoin نیز وارد کار شده بودند. در اواخر سال ۲۰۱۲ وردپرس اولین کمپانی بزرگی بود که پرداخت هزینه‌ها رمز ارزها چگونه تولید می شوند؟ با بیتکوین را به رسمیت شناخت و از آن بهره برد. در ادمه کمپانی‌های دیگر مثل مایکروسافت، Expedia و… بیت کوین را وارد معاملات خود کردند و هم اکنون صد‌ها کمپانی بزرگ و کوچک از مهم‌ترین و معتبر ترین رمز ارز دنیا برای پرداخت‌های خود استفاده می‌کنند. بعد از ظهور بیت کوین تعداد زیادی ارز‌های دیجیتال دیگر وارد بازار جهانی شدند.

سودآوری رمز ارزها

این موضوع را باید در نظر داشت که بسیاری از افراد از طریق رمز ارز وعده ثروت یک شبه می‌دهند. باید مراقب باشید که گول افرادی سودجو را نخورید. درست است سرمایه‌گذاری در رمز ارز ممکن است درآمدی بیشتر از بورس اوراق بهادار یا صندوق سرمایه گذاری داشته باشد. شما ممکن است با ۱۰۰۰ دلار سرمایه‌گذاری در بیت کوین، اتریوم و … در یک سال بیش از ۳۰۰ درصد سود کسب کرده باشید. با این حال باید اذعان داشت که وقتی صحبت از ارزهای رمزنگاری شده می‌شود شک و تردید زیادی وجود دارد که بازدهی آن فقط برای یک سال است و چشم‌اندازی از آینده آن وجود ندارد. اما شواهد تاکنون نشان داده است که ارزهای رمزنگاری شده واقعی هستند و به طور فزاینده‌ای تولید می‌شوند تا بمانند.

بنابراین توصیه می‌شود اگر در مرحله حدس و گمان به سر می‌برید سرمایه‌گذاری کوچک در این مقوله کنید چون می‌توانید درآمد زیادی کسب کنید. اگر بتوانید با صرف اندک پول از این طریق درآمد زیادی را کسب کنید برنده هستید و اگر سرمایه خود را ازدست دادید شکست سنگینی نخورده‌اید. اگر با منابع معتبر در زمینه آموزش کسب درآمد از طریق رمز ارز آشنایی داشته باشید همگی متفق القول هستند که سرمایه‌گذاری در رمز ارز ثروتی یک شبه نیست و مستلزم زمان و هزینه برای کسب مهارت و تجارت در آن است.

در ادامه به ماینینگ و ترید ارز دیجیتال که دو روش از مهم‌ترین روش‌های کسب درآمد از رمز ارز هستند می‌پردازیم.

ماینر چیست؟

دستگاه ماینر یا Asic اصطلاحی است که برای دستگاه‌های استخراج رمزارزها به‌کار برده می‌شود و درحال حاضر این دستگاه‌ها بسیار متنوع هستند. در سراسر جهان افرادی که به کار استخراج رمزارزها اعم از بیت‌کوین یا سایر ارزهای رمزنگاری شده مشغول هستند، ماینر می‌گویند و آن‌ها تلاش می‌کنند با استفاده از ابزارهای متنوع استخراج به تعداد بیشتری از رمزارزهای استخراج نشده دست یابند و با فروش آنها به سود و درآمدزایی دست پیدا کنند. به طور کلی ماینینگ فرآیند تأیید تراکنش‌های رمزارزها و ثبت آنها در دفتر کل توزیع استخراج است. این فرآیند به غیرمتمرکز سازی شبکه رمزارزها و افزایش امنیت شبکه کمک می‌کند و در نهایت رمزارز جدید ایجاد می‌کند. به شکل کاملاً ساده تراکنش‌های تأیید شده در بلوک‌ها جمع می‌شوند و برای اضافه شدن این بلوک‌های تازه به زنجیره بلوک‌های موجود یک پازل کدگذاری وجود دارد که از پیچیدگی‌های بالایی برخوردار است و باید حل شود. هر سیستمی که این پازل را حل کند پاداش می‌گیرد.

برای انجام فرآیند ماینینگ به چه چیزهایی نیاز است؟

اگر دشواری استخراج و هزینه‌های استخراج بیت‌کوین برای شما مشکلی ایجاد نمی‌کند، برای ورود به دنیای ماینرها سه مرحله قابل اجرا وجود دارد:

• خرید دستگاه استخراج
• بکارگیری یک کیف پول امن و مناسب
• پیوستن به یک استخر برای انجام فرآیند استخراج

در ادامه به ماینینگ و ترید ارز دیجیتال که دو روش از مهم‌ترین روش‌های کسب درآمد از رمز ارز هستند می‌پردازیم.

چگونه ماینینگ را انجام دهیم

گام اول: دریابید که آیا ماینینگ سودآور است؟

قبل از شروع کار با استخراج بیت کوین، باید دقت لازم را انجام دهید. بهترین راه برای انجام این کار، استفاده از یک ماشین‌حساب ماینینگ بیت کوین است.

به خاطر داشته باشید که ماینینگ هزینه دارد! اگر پول برای خرید دستگاه ماینینگ مناسب، ندارید و اگر به برق ارزان دسترسی ندارید، استخراج بیت کوین ممکن است برای شما توجیه اقتصادی نداشته باشد.

گام دوم: ماینر خود را داشته باشید.

پس از انجام محاسبات خود، وقت آن است که ماینر خود را داشته باشید! درواقع در این مرحله سخت‌افزارهای استخراج بیت کوین را مورد بررسی قرار دهید تا مطمئن شوید کدام ماینر برای شما مناسب است، اگر قبلاً آن را در مرحله ۱ انجام نداده‌اید. نمونه‌ای از انواع ماینرها در شکل زیر آمده است:

گام سوم: یک کیف پول بیت کوین بسازید.

به کیف پول بیت کوین نیاز دارید که در آن بیت کوین استخراج شده خود را حفظ کنید. هنگامی که کیف پول دارید، از آدرس کیف پول خود اطمینان حاصل کنید. این آدرس یک دنباله طولانی از حروف و اعداد خواهد بود. هر کیف پول روش متفاوتی برای به دست آوردن آدرس عمومی بیت کوین دارد، اما بیشتر کیف پول‌ها در مورد آن کاملاً ساده هستند. توجه کنید که به آدرس عمومی بیت کوین خود نیاز دارید و نه کلید خصوصی شما که مانند رمز مخفی کیف پول شما است.

گام چهارم: یک استخر ماینینگ پیدا کنید.

برای حل مشکلات به صورت آسان‌تر می‌توانید به یک استخر ماینینگ بپیوندید. استخر می‌تواند مشکل اصلی را حل کند و پاداش بیت کوین و هزینه تراکنش‌ها را محاسبه کند. درنهایت سود بر اساس سهم ماینینگ در کل استخر پخش خواهد شد.

گام پنجم: یک برنامه یا نرم‌افزار ماینینگ دریافت کنید.

کنترل و نظارت بر ماینینگ شما نیاز به نرم‌افزار اختصاصی دارد. بسته به نوع تجهیزات ماینینگ شما، باید نرم‌افزار مناسبی را پیدا کنید. بسیاری از استخرهای ماینینگ نرم‌افزار مخصوص به خود را دارند، اما برخی از آنها چنین نیستند. در صورتی که مطمئن نیستید به کدام نرم‌افزار ماینینگ نیاز دارید، می‌توانید لیستی از نرم‌افزار استخراج بیت کوین را تهیه و با یکدیگر مقایسه کنید.

گام ششم: ماینینگ را شروع کنید.

ماینر را به یک پریز برق وصل و آن را روشن کنید. حتماً آن را به رایانه خود نیز متصل کنید (معمولاً از طریق USB) و نرم‌افزار ماینینگ خود را باز کنید. اولین کاری که شما باید انجام دهید این است که آدرس، نام کاربری و رمزعبور استخر ماینینگ را وارد کنید.

پس از این پیکربندی، شما اشتراک مجموعه‌ها را دارید که بخشی از کار شما یافتن بلوک بعدی است. با توجه به استخر انتخاب شده، هزینه خود را پرداخت می‌کنید فقط مطمئن شوید که هنگام ورود به استخر، آدرس خود را در قسمت‌های مورد نیاز وارد کنید.