تفاوت ارز نئو NEO با اتریوم در چیست

لقب نئو را اتریوم پیشرفته چینی نامگذاری کرده اند.

ارز دیجیتال نئو (NEO)

نئو پروژه‌ای مبتنی بر بلاک چین در کشور چین است که دو توکن بومی به نام های NEO و GAS دارد. این ارز رمزپایه با استفاده از قراردادهای هوشمند اجرا می‌شود و در آینده قصد دارد با اتریوم رقابت کند. با وجود اینکه نئو به سرعت در حال رشد و توسعه است، اما نسبت به سایر ارزهای دیجیتال کیف پول‌های زیادی برای نگهداری توکن های آن وجود ندارد.
نئو ارز دیجیتالی چینی است که روی پلتفرمی شبیه به اتریوم اجرا می‌شود و براساس الگوریتم گواهی اثبات سهام (Proof Of Stake) کار می‌کند. این شبکه دو توکن بومی به نام‌های نئو (NEO) و گس (GAS) دارد که هردو به سادگی قابل معامله هستند. لازم به ذکر است توکن‌های نئو قبلا با نام انت شیرز (Antshares) و گس با نام انت کوینز (Antcoins) شناخته می‌شدند. حال شاید برایتان این سوال پیش آمده باشد که تفاوت بین این دو توکن چیست ؟!

به بیان ساده، NEO ارز دیجیتالِ اصلی این پروژه است که برای ساخت برنامه‌های غیرمتمرکز (Dapps) مختلف از آن استفاده می‌شود. حداکثر توکن‌های قابل عرضه نئو 100 میلیون واحد است که 50 میلیون آن به سرمایه‌گذاران اولیه فروخته شد و 50 میلیون باقی مانده نیز در یک قرارداد هوشمند قرار داده شده است. لازم به ذکر است نئو تقسیم سود ندارد.

اما توکن GAS در واقع سوخت شبکه نئو است و وجود آن برای اجرای نئو الزامی است. تاکنون بیش از 10 میلیون گس عرضه شده و حداکثر میزان عرضه آن 100 میلیون واحد است. توکن‌های گس تقسیم سود دارند، به این صورت که به ازای هر توکن نئو که در کیف پول خود ذخیره می‌کنید 0.0003 واحد گس بصورت روزانه به شما تعلق می‌گیرد. پس یعنی با خرید نئو و نگهداری آن در کیف پول شما GAS هم خواهید داشت.

نئو روی قراردادهای هوشمند اجرا می‌شود، اما سیستمی مبتنی بر الگوریتم گواهی اثبات سهام به شکل GAS دارد. به علاوه، این ارز دیجیتال تمامی زبان های برنامه نویسی رایج از جمله پایتون، جاوا و جاوا اسکریپت را در قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کند در حالی که اتریوم فقط قابلیت برنامه نویسی با زبان انحصاری خود به نام Solidity را دارد. پیشرفت این ارز رمز پایه باعث شد برخی از متخصصین حوزه ارزهای دیجیتال به آن لقب “قاتل اتریوم” و “اتریوم چینی” را بدهند.
در مقایسه با اتریوم که زبان برنامه نویسی مخصوص خود به نام Solidity را دارد، نئو از همه زبان های برنامه نویسی رایج مانند پایتون، جاوا و جاوا اسکریپت در قراردادهای هوشمند پشتیبانی می کند. هدف این است که توسعه دهندگان در سراسر جهان بتوانند اپلیکیشن های کاربردی خود را در بلاک چین NEO برنامه نویسی و اجرا نمایند.

با وجود همه این شباهت ها، تفاوت هایی نیز میان اتریوم و نئو وجود دارد که به شرح جدول زیر است:

ردیف	معیار	اتریوم (Ethereum)	نئو (NEO)
1	سال ساخت	جولای 2015 میلادی	جولای 2016 میلادی
2	الگوریتم	اثبات کار (PoW)	(Delegated Byzantine Fault Tolerance (dBFT
3	میانگین زمان ساخت بلاک	15 ثانیه	1 ثانیه
4	تعداد تراکنش ها در هر ثانیه (TPS)	15 تراکنش	1000 تراکنش
5	تعداد کل عرضه	72 میلیون ETH	100 میلیون NEO

علاوه بر قابلیت های بیان شده، تیم توسعه دهنده NEO در حال اجرا و توسعه تعدادی پروژه جانبی است که قابلیت های مختلفی را برای اکوسیستم نئو به همراه دارد که برخی از آنها عبارتند از:

NeoVM​

NeoVM یک محیط اجرای قراردادهای هوشمند است که دارای مزایایی همچون امنیت، مقیاس پذیری و همرسانی بالا است. این پلتفرم بسیار سریع راه اندازی می شود و فقط به مقدار کمی از منابع سخت افزاری نیاز دارد. این برنامه به منظور اشکال زدایی و آزمایش قراردادهای هوشمند طراحی شده تا امکان توسعه آسانتر و سریعتر آنها فراهم شود.

NeoFS​

NeoFS اجازه می دهد داده ها با حجم بالا در شبکه تقسیم شده و در سراسر آن توزیع شوند. کاربران می توانند از طریق این سیستم میزان مطمئن بودن فایلها را مشاهده نموده و فایل هایی با قابلیت اطمینان کم را با حداقل هزینه ذخیره و بازیابی کنند. بدیهی است با پرداخت کارمزدهای بالاتر، داده ها را می توان در گره های قابل اطمینان ذخیره سازی کرد.

NeoID​

NeoID برای اولویت بندی مقیاس معاملات و انجام عملیات در شبکه استفاده می شود. در حقیقت NeoID یک استاندارد برای شناسایی کاربران در بلاک چین است. معاملات در مقیاس کوچکتر و قراردادهای هوشمند که دارای NeoID از پیش تعیین شده نیستند، می توانند با پرداخت GAS اضافی برای رسیدن به جلوی صف اولویت تأیید بلوک اقدام کنند.

مزایای ارز دیجیتال NEO​

• دارایی های دیجیتال : دارایی های سنتی با استفاده از قراردادهای هوشمند به دارایی های دیجیتال غیرمتمرکز تبدیل می شوند.
• هویت دیجیتال : NEO امکان ایجاد هویت الکترونیکی برای افراد، مشاغل و اشخاص را می دهد تا از طریق سیستم های تأیید هویت چند عاملی شامل تشخیص صدا، اثر انگشت، اس ام اس و تشخیص چهره قابل دسترسی باشد.
• قراردادهای هوشمند : سیستم قراردادهای هوشمند NEO یک انقلاب در این زمینه است؛ زیرا از زبان های برنامه نویسی رایج که برای 80 درصد از توسعه دهندگان شناخته شده است، پشتیبانی میکند.
• اپلیکیشن های غیرمتمرکز : با توسعه مداوم ابزارها و تکنیک های جدید، پلتفرم NEO از توسعه برنامه های غیرمتمرکز (DApps) مانند صندوق های هوشمند پشتیبانی خواهد کرد.

قیمت نئو (NEO) از ابتدا تا کنون​

قیمت ارز دیجیتال نئو از سطح 0.18 دلار در سپتامبر 2016 میلادی به ارزش فعلی آن یعنی 12.49 دلار رسید. در این میان قیمت NEO فراز و نشیب های بسیاری را تجربه نمود؛ بطوریکه ژوئن 2018 میلادی حجم بازار NEO تقریباً به رقم 3.5 میلیارد دلار رسید که این مقدار در حال حاضر نزدیک به 881 میلیون دلار است. کارشناسان پیش بینی می کنند اگر چه بازار ارزهای دیجیتال بسیار بی ثبات است، اما احتمالاً قیمت NEO در سال های آتی افزایش یافته و این ارز رمزپایه در میان 10 ارز دیجیتال برتر بازار قرار خواهد گرفت.
بهترین کیف پول‌های موجود در بازار برای نگهداری توکن‌های NEO و GAS را معرفی می‌کنیم. لازم به ذکر است برای فعال کردن کیف پول‌ها باید حداقل 1 NEO در کیف پول خود داشته باشید. لیست بهترین کیف پول‌های ارز دیجیتال نئو به شرح زیر است:

ارز دیجیتال نئو NEO چیست؟

NEO یا اتریوم چین، یکی از ارزهای دیجیتال مهم و کاربردی حال حاضر بازارهای دیجیتالی است. نئو یک شبکه توزیع شده برای اقتصاد هوشمند می باشد. هدف NEO تبدیل شدن به پایه و نسل جدیدی برای اینترنت است که تفاوت ارز نئو NEO با اتریوم در چیست در آن پرداخت ها، هویت ها و دارایی های دیجیتالی در کنار یکدیگر قرار می گیرد. در این مقاله آرتاراکس به معرفی کامل این ارز دیجیتال، شبکه بلاک چین NEO وکاربردهای آن می پردازیم. قبل از ادامه، خوب است بدانید که آرتاراکس در زمینه طراحی سایت صرافی آماده همکاری با شماست. برای استعلام هزینه طراحی سایت صرافی با تفاوت ارز نئو NEO با اتریوم در چیست ما تماس بگیرید.

تاریخچه ارز دیجیتال نئو (NEO)

در تاریخ آگوست 2016، بلاک چین متن باز NEO ایجاد شد. عرضه اولیه (ICO) به صورت دو قسمتی انجام شد. در ابتدا نام این شبکه انت شیرز (AntShare) بود که بعد ها به نئو تغییر پیدا کرد.

شرکت توسعه و تحقیقاتی چینی با نام آن چین (OnChain) این ارز دیجیتال را ایجاد کرد. دا هونگ فی (Da Hongfei) و اریک ژانگ (Erik Zhang) مدیریت این شرکت را به عهده دارند.

NEO برای معرفی خود از شبکه توزیع شده برای اقتصاد هوشمند (اقتصاد دیجیتالی) استفاده می کند. این شبکه پروژه ای بر بستر بلاک چین است. شبکه نئو با استفاده از قابلیت های بلاک چین، هویت دیجیتالی به مدیریت خودکار دارایی های دیجیتالی می پردازد. انجام این کار با استفاده قرارداد هوشمند می باشد.

اریک ژانگ معتقد است اینترنت اختراع بسیار بزرگ و کاربردی است، اما نقص های زیادی را دارد. یکی از مهم ترین مشکلات اینترنت این است که کاربران به کنترل و مدیریت اطلاعات خود در این فضا دسترسی ندارند. از نظر ژانگ بلاک چین نئو این توانایی را دارد که این مشکل را حل کند. لازم به ذکر است که ژانگ الگوریتمی برای پیشگیری و خنثی کردن حملات بیزانسی ایجاد کرده است. این الگوریتم از شرکت کاربران غیرقابل اعتماد در این شبکه جلوگیری کند.

شبکه نئو شباهت بسیار زیادی به شبکه اتریوم دارد. هر دو بستری برای ایجاد و اجرا قرارداد های هوشمند می باشند. توسعه دهندگان می توانند با استفاده از این شبکه ها، توکن جدید و اختصاصی خود را ایجاد کنند.

اما این دو شبکه تفاوت هایی نیز با یکدیگر دارند. تفاوت اصلی نئو و اتریوم در اهداف و موارد استفاده آن می باشد. هدف اتریوم ایجاد اینترنت گسترده و جهانی تر، با آزادی و اعتماد بیشتر است.

اما شبکه NEO قصد دارد با استفاده قابلیت های بلاک چین و قراردادهای هوشمند، اقتصاد هوشمند (دیجیتالی) مبتنی بر زیرساخت های فعلی و تحت نظر قوانین و مقررات دولت ها ایجاد کند.

اما اقتصاد هوشمند یا دیجیتالی چیست؟ در ادامه به معرفی اقتصاد هوشمند نئو می پردازیم.

اقتصاد هوشمند NEO چیست؟

در کل می توان اقتصاد هوشمند یا دیجیتال به صورت خلاصه این گونه معرفی می شود: مجموع دارایی های دیجیتال، هویت دیجیتالی و قرارداد هوشمند اقتصاد دیجیتالی یا ( هوشمند) را تشکیل می دهند.

دارایی های دیجیتالی دو دسته اصلی را شامل می شوند، دارایی های اعتباری و دارایی های اسنادی.

دارایی های اسنادی یا (Voucher Assets) در اصل نسخه های دیجیتالی مجوزها و توافق نامه ها می باشند. گواهی سهام، قراردادها، مجوزهای املاک و. از جمله دارایی های اسنادی می باشند.

دارایی های اعتباری یا (Credit Assets) در واقع نوعی نشانه گذاری بر روی کالاهای فیزیکی می باشند. به طور مثال شما خودرویی را خریداری می کنید، برای اینکه به اثبات برسانید مالکیت این وسیله برای شماست با استفاده از یک نشانه یا توکن (Token) آن را در بلاک چین ثبت می کنید و به نوعی آن را نشانه گذاری می کنید.

هویت دیجیتالی یا (Digital identity) به نوعی اثبات ارتباط میان دارایی های دیجیتالی و فیزیکی است. اگر دارایی ثبت دیجیتالی شود، می توان از حفاظت های قانونی بهره مند شد.

کارکرد شبکه نئو NEO

شبکه نئو دو توکن اصلی با نام های NEO و GAS دارد. در ادامه به معرفی این توکن ها و عملکرد کلی شبکه می پردازیم.

یکی از توکن های اصلی شبکه، NEO می باشد. توکن NEO برای شرکت در رای گیری های شبکه نئو مورد استفاده قرار می گیرد. به نوعی اگر قرار باشد تغییراتی در شبکه ایجاد شود، با استفاده از توکن NEO کاربران می توانند در رای گیری شرکت کنند. در کل تعداد 100 میلیون توکن نئو موجود است. هر NEO برابر یک رای است. یعنی افرادی که تعداد بیشتری NEO را دارا هستند، می توانند در رای گیری تاثیرگذارتر باشند.

تمام توکن های NEO توسط بلاک جنسیس (Genesis Block) ایجاد شده است. نیمی از این توکن ها در تفاوت ارز نئو NEO با اتریوم در چیست عرضه اولیه (ICO) توزیع شده اند، بقیه توکن های NEO توسط شورای نئو نگهداری می شوند.

توکن گس (GAS) برای پرداخت هزینه استفاده از شبکه می باشد. همچنین این توکن به نوعی روشی پیشگیری برای دریافت اسپم ها (Spams) می باشد. این توکن قابلیت تقسیم شدن را دارد، بر خلاف توکن NEO که امکان تقسیم شدن را ندارد.

توکن GAS با اضافه شدن هر بلاک جدید به شبکه ایجاد می شود. به نوعی شروع کار شبکه بدون توکن GASبوده است. به ازای ایجاد هر بلاک جدید، 8 واحد توکن GAS تولید می شود. در هر سال 1 عدد از این رقم کم می شود. به طور کلی بعد از ایجاد هر 2 میلیون بلاک جدید، 1 واحد عرضه توکن GAS کمتر می شود.

سازو کار شبکه نئو NEO

نود های تشکیل دهنده شبکه بلاک چین نئو به دو نوع تقسیم می شوند. نود های معمولی یا (Ordinary Nodes) و نود های اجماع (Consensus Node).

نود های معمولی برای تبادلات و انتقالات مورد استفاده قرار می گیرند، نود های اجماع به نوعی وظیفه نگهداری از دفتر کل و حسابداری شبکه را به عهده دارند.

شبکه نئو از الگوریتمی با نام اجماع بر اساس تحمل خطای بیزانس (Practical Byzantine Fault Tolerance) یا به اختصار dBFT استفاده می کند. کارکرد این الگوریتم به این صورت است که نود ها با یکدیگر رقابتی ندارند، زیرا هیچ پاداشی در کار نیست. تائید تراکنش ها و ایجاد بلاک های جدید به عهده نود های اجماع می باشد.

انجام تراکنش ها در شبکه NEO هزینه ای ندارد. با وجود اینکه نودهای اجماع می توانند برای انجام معاملات سهمی را برای خود بردارند.

شبکه نئو برای پیشگیری از این کار، روش هایی را در نظر گرفته است.

• زمانی یک نود به عنوان نود اجماع در نظر گرفته می شود که رای دارندگان توکن NEO را داشته باشد.
• کاربران می توانند با نگهداری NEO، به صورت دائمی و مستمر توکن GAS دریافت کنند. این پاداش از شرکت هایی که در این شبکه هستند و از آن استفاده می کنند تامین می گردد.
• هرچه میزان کارمزد تراکنش ها بیشتر باشد، احتمال اینکه شرکت جدید شبکه را برای انجام کارهای خود استفاده کند کمتر می شود. بنابراین افرادی که توکن NEO را دارند، درآمد بسیار کمتری را به صورت GASدریافت می کنند. با این کار کارمزد بالاتر خواهد بود و امکان اینکه نود های اجماع که کارمزد را تعیین می کنند، می توانند در رای گیری ها رای لازم را کسب نکند.

چرا نودهای اجماع وجود دارند؟

7 نود اجماع اصلی و فعال در شبکه نئو وجود دارند. تمام این نود ها توسط تیم نئو کنترل می شوند. این موضع باعث می شود این شبکه متمرکز (Centralized) باشد.

کارکرد نود های اجماع

شبکه نئو می تواند حدود 1000 تراکنش را در هر ثانیه انجام دهد. اولین قدم برای اینکه یک نود یا گره کاندید نود اجماع شود این است که مراحل احراز هویت را انجام دهد و 1000 توکن GAS را در شبکه استیک (Steak) کند. نود های اجماع در حقیقت مسئول شبکه هستند، مسئولیت تمام اقدامات شبکه نیز به عهده این نود ها می باشد.

صرافی ارز دیجیتال NEO

می توانید هر دو توکن این شبکه (NEO و GAS) را از طریق صرافی ارز دیجیتال معروف مانند بایننس (Binance) و یا بیترکس (Bittrex) خریداری نمایید. اگر قصد دارید قرارداد هوشمندی را بر بستر شبکه نئو ایجاد کنید باید مقدار مشخصی توکن Neo تهیه کنید.

کیف پول های دیجیتالی مناسب توکن NEO و GAS

شما می توانید برای نگهداری و ذخیره سازی توکن های شبکه نئو از کیف پول های دیجیتالی مختلفی استفاده کنید. از جمله کیف پول دسکتاپی GUI NEO، کیف پول اندرویدی O3، کیف پول NEON، کیف پول سخت افزاری Ledger nano s و.

آرتاراکس با تیم متخصص و حرفه ای در زمینه طراحی سایت صرافی ارز دیجیتال آماده ارائه خدمات به شما عزیزان است. این تیم به صورت تخصصی در زمینه های طراحی سایت صرافی، طراحی سایت ارز به ارز، طراحی سایت بازار معاملاتی، ساخت توکن، سایت فروش NFT به صورت کاملا حرفه ای و تخصصی فعالیت می نماید. می توانید نمونه کارهای طراحی صرافی را در این قسمت مشاهده نمایید. همچنین برای استعلام قیمت طراحی سایت ارز دیجیتال با ما تماس بگیرید.

نئو از پیشوند "νεο-" در یونان باستان، ، به معنی "جدید"، "مدرن" و "جوان" گرفته شده است. باید بگویم ایده استفاده از یک کلمه قدیمی با معنای جوان و نو برای کریپتوکارنسی بسیار جالب و دوست داشتنی است. مانند دروازه ای که احساس گذار از دنیای فیزیکی امروزی به دنیای دیجیتال را به ما می دهد.

وقتی اسم نئو را در اینترنت سرچ می کنید ، اکثرا با واژه هایی مانند "اتریوم چینی" یا "نسخه ی چینی اتریوم" مواجه می شوید اما باید گفت اینچنین نبوده و نئو حرف های بیشتری برای گفتن دارد.

NEO، با نام رسمی Antshares ، به عنوان یک پروژه جامعه محور که تامین مالی آن هم توسط کاربران انجام شده ، در ابتدا با هدف استفاده از تکنولوژی بلاکچین برای دیجیتالی کردن دارایی افراد با استفاده از قراردادهای هوشمند و زبانهای برنامه نویسی رایج، تاسیس شد.

شباهت های بین اتریوم و نئو بسیار واضح اند، هر دوی این شبکه ها پلتفورم های توسعه قراردادهای هوشمند هستند که تلاش می کنند تکنولوژی بلاکچین را برای همگان قابل استفاده کنند.

اما باید گفت نئو از اشتباهات اتریوم درسهای ارزشمندی آموخته و به لطف پیشرفت های تکنولوژیکی مختلف، خودش را تبدیل به برترین پلتفرم جهان در زمینه قراردادهای هوشمند کرده است.

گروه نئو با تاکید بر ارزش کارشان در دنیای پست-بلاکچین چین خود را به عنوان "اقتصاد هوشمند" معرفی کرده اند.

خوب همه ی اینها به چه معناست؟

به طور ساده، آنچه نئو به دنبال اجرای آن می باشد این است که کسب و کارها را قادر به مدیریت قراردادهای هوشمند خود به طور موثر، ایمن و قانونی نماید.

این قضیه خود ما را به دو موضوع جداگانه می رساند: دارایی های هوشمند و قراردادهای هوشمند. در این قسمت در مورد این گزینه ها زیاد وارد جزئیات نمی شویم، اما فقط بدانید که یک دارایی هوشمند می تواند به عنوان یک دارایی قابل برنامه ریزی که در قالب داده های الکترونیکی وجود دارد، توصیف شود. این دارایی ها شامل هر چیز باارزشی مثل سهام یک شرکت یا سند یک خانه و امتیازهای وفاداری برای کاربران یک خدمت می تواند باشد.

یک قرارداد هوشمند در واقع یک بلاکچین سفارشی است که شما را قادر می سازد تا به صورت خودکار اقدامات خاصی انجام دهید. به عنوان مثال، هنگامی که یک کاربر اینترنت بخواهد چیزی را بصورت آنلاین بخرد، صاحب فروشگاه باید قبل از ارسال جنس مورد نظر از پرداخت هزینه آن توسط شخص اطمینان حاصل کند. با استفاده از یک قرارداد هوشمند، فروشنده میتواند به صورت خودکار آیتم مورد نظر را پس از پرداخت مبلغ توافق شده ارسال کند. این امر نیاز به یک شرکت پرداخت واسطه (مانند Paypal) و متعاقبا کارمزد 2.6٪ که Paypal برای هر تراکنش می گیرد را نیز حذف می کند.

با استفاده از فن آوری بلاکچین، دارایی های هوشمند و قراردادهای هوشمند می توانند غیر متمرکز، شفاف و بدون واسطه شوند.

نکته ی دیگری که باید به آن اشاره شود، استفاده ی نئو از هویت دیجیتال است. به این معنی که وقتی قراردادهای هوشمند اجرا می شوند، افراد هویت خود را با دارایی های هوشمند مرتبط می کنند. اگر چه تا حدودی، هویت دیجیتال بر خلاف آنچه بلاکچین سعی در رسیدن به آن دارد می باشد ، مزایای مختلفی از جمله افزایش انطباق و توانایی اضافه کردن اقدامات امنیتی مانند تشخیص چهره، صدا، SMS و دیگر ابزارهای احراز هویت نیز دارد.

تیم نئو

تیم نئو از متخصصان بلاکچینی از سراسر جهان بهره می برد. بنیانگذار این پلتفورم Da Hongfei است. او از سال 2011 شروه به فعالیت در دنیای کریپتوکارنسی ها کرده و قبل از تاسیس NEO در پروژه های متعددی کار کرده است.

Erik zhang و Li Jianying توسعه دهندگان اصلی و متخصصین تکنولوژی در این پروژه هستند و تونی تائو (Tony Tao ) مدیرعامل و سرمایه گذار اصلی نئو می باشد.

نئو تیم توسعه ی بسیار قابل اعتماد و فعالی متشکل از توسعه دهندگان داخلی و سایر توسعه دهندگان شخص ثالث مانند City of Zion، NEOtracker و PeterLinX دارد. یکی از نقاط قوت نئو، جامعه بزرگ توسعه دهندگان شخص ثالث این پروژه است. به گفته Hangfei تیم داخلی نئو بر روی توسعه این پلتفرم تمرکز خواهد داشت، در حالی که توسعه برنامه های DAPP (برنامه های غیر متمرکز) توسط کاربران و جامعه ی توسعه دهندگان انجام خواد گرفت.

به طور کلی، نئو حدود شش برنامه نویس تمام وقت مقیم شانگهای داشته و تعداد زیادی نیز توسعه دهنده داوطلب با کدها و ایده های بسیار در جامعه ی خود دارد. ممکن است ده نفر در نگاه اول تعداد کمی به نظر برسد اما به یاد داشته باشید بیتکوین با آن همه عظمت تنها حدود 15 توسعه دهنده اصلی دارد.

رقبا و چالش ها

در حال حاضر در دنیای دیجیتال پلتفورمهای قرارداد هوشمند زیادی در حال توسعه هستند که از میان آنها می توان به QTUM و NEM ، UBIQ و مهمتر از همه اتریوم به عناون معروف ترین پلتفورم قراردادهای هوشمند و دومین ارز دیجیتال بزرگ دنیا اشاره کرد. با توجه به آنچه گفته شد طبیعتا اتریوم مزیت اولین پلتفورم قرارداد هوشمند را نسبت به سایرین دارد و نباید فراموش کرد که اتریوم جامعه ی بسیار قوی و حمایت گری هم دارد که به شدت آن را ساپورت می کند.

وقتی از اریک ژنگ در رابطه با رقابت نئو با اتریوم سوال کردیم گفت نئو حداقل سه مزیت و برتری نسبت به اتریوم دارد و آنها عبارتند از:

قراردادهای هوشمند مورد پسند تر توسط توسعه دهنده

هویت دیجیتال و دارایی دیجیتال برای ادغام راحتتتر با دنیای واقعی

توضیحاتی درباره ی مزایای نئو

همانطور که در دفترچه راهنمای نئو آمده، توسعه دهندگان نئو می توانند پروتوکل های قرارداد هوشمند را با استفاده از زبان های رایج برنامه نویسی مثل جاوا و C# بنویسند. در حالی که اتریوم زبان برنامه نویسی مخصوص خودش را ساخته که توسعه دهندگان باید پیش از شروع ساخت قراردادهای هوشمند آن را بیاموزند.

ماشین مجازی نئو

نئو مکانیزم توافقی مخصوص خود با نام dBFT را ساخته که با مکانیزم اتریوم که از توافق اثبات گواه کار استفاده می کند، تفاوت دارد. علاوه بر سرعت بسیار بالا (در مقایسه با اتریوم که تنها 15 تراکنش در ثانیه را انجام می دهد، این مکانیزم قابلیت اجرای 10000 تراکنش در ثانیه را دارد)، این مکانیزم یک مکانیزم دو وجهی است.

در بخش اول، مانند گواه اثبات کار شما با استفاده از سهم خود قادر به رای دهی خواهید بود برای تعیین اینکه چه کسانی در فرایند توافق شرکت کنند. در بخش دوم گره هایی که با رای گیری انتخاب شده اند در توافقی با استایل BFT شرکت خواهند کرد که دارای مزایای بسیاری از جمله حذف فورک ها، تایید نهایی افزوده و همچنین سهولت تایید می باشد.

یکی از تفاوت های کلیدی بین نئو و رقبایش روشی است که شما برای استفاده از خدمات این پلتفورم پرداخت انجام می دهید.در اتریوم شما برای هر سرویسی که استفاده می کنید یک کارمزدی پرداخت می کنید که این پرداخت ها به صورت بخش های کوچک سکه اتریوم می باشد.

در نئو، شما برای استفاده از سرویس های این شبکه با سکه NEO پرداخت نمی کنید، بلکه با Gas پرداخت انجام می گیرد. برای این کار نئو اینگونه استدلال می کند "شما برای خرید مثلا یک کیلو سیب با سهم اپل (شرکت) پرداخت انجام نمیدهید." بنابراین آنها تصمیم گرفتند این قابلیت ها را از سکه ی خود جدا کنند و برای این منظور GAS به وجود آمد.

در بلاک Genesis که نئو 100000000 سکه اولیه اش را ارائه کرد هیچ توکن GAS ای با آنها ساخته نشد. در عوض، GAS به آرامی و در طول 22 سال تولید خواهد شد و با گذشت زمان، تعداد توکن GAS ای که شما در ازای هر NEO می گیرید نیز به نسبت کاهش می یابد. همه دارندگان NEO به عنوان سود سهامشان توکن GAS دریافت خواهند کرد به طوری که طی 22 سال مذکور برای هر یک NEO به شما یک GAS داده می شود. هر چه مقدارNEO شما بیشتر باشد، GAS بیشتری دریافت کنید (در روز). سکه های GAS ای که توسط کاربران استفاده و خرج می شود دوباره به سیستم باز خواهد گشت. هرچه مقدار سکه های خرج شده بیشتر شود سکه های بیشتری بازیافت شده و سهام داران سود بیشتری دریافت می کنند.

نئو خودش قابل خرج کردن نیست چرا که به عنوان یک نوع سهم تعریف شده اما همانطور که گفته شد Gas قابلیت خرج کردن داشته و از آن می توان برای عملیات های پرداخت استفاده کرد.

آیا نئو همان چیزیست که دنبالش می گردید؟

NEO، یا بعبارتی اتریوم شرقی (منظور آسیا)، طی چند سال گذشته گام های بزرگی برداشته و رشد بسیار چشم گیری داشته است. این گروه دارای رهبری قوی، تیم توسعه با تجربه و یک جامعه مقتدر است که از پلتفرم خود حمایت می کنند.

همکاری نئو با مایکروسافت آنها را در یک موقعیت بسیار مطلوب تر قرار داده و استفاده ی این غول دنیای کامپیوتر از نرم افزار نئو این موقعیت را چندین برابر بهتر خواهد کرد.

البته خوب این به این معنی نیست که همه چیز برای NEO مثبت است. آنها رقبای زیادی دارند و با اینکه برخی معتقدند این چیزی نیست که نئو بخواهد از بابت آن نگران باشد، من چنین اعتقادی ندارم.

یک مشکل دیگر درمورد نئو این است که این پلتفورم نقشه ی راه روشنی برای برنامه های آینده خود ندارد تا سرمایه گذاران و کاربران از آن بهره ببرند. این گاهی منجر به از دست دادن سرمایه داران و اعضای جامعه می شود، چرا که اکثرا ترجیح می دهند بدانند در آینده چه خواهد شد. این مسائل در کنار ممنوعیت عرضه اولیه ارزهای دیجیتال در کشور چین ، منجر به حدس و گمانهای زیادی در آینده ی نئو شده است.

با وجود هر آنچه در رابطه با نئو گفته شد، به عنوان کلام آخر باید گفت نئو اساس محکمی دارد و سرمایه اش هم به اندازه ای می باشد که برای چندین سال بدون هیچ مشکلی خود را اداره کند. علاوه بر این مشوق ها و پاداش های این پلتفورم در کنار پتانسیل بسیار بالای آن در بازار همه و همه به این معنی است که وقتی صحبت از سرمایه گذاری در نئو می شود می توان هیجان زده شد.

نام ارز	نئو
نام انگلیسی	Neo
نماد	Neo
تاریخ راه اندازی	Sep 2016
آیکن
آدرس سایت	https://neo.org
قابلیت استخراج
نوع ارز	Coin
تعداد کل	100,000,000
الگوریتم
کیف پول ها
صرافی ها

لقب نئو را اتریوم پیشرفته چینی نامگذاری کرده اند.

ارز دیجیتال نئو (NEO)

ارز دیجیتال نئو (NEO) | اگر شما نیز به حوزه ارزهای دیجیتال علاقه‌مند باشید و یا در این حوزه مشغول فعالیت باشید بدون شک نام ارز دیجیتال نئو به گوشتان خورده است. نئو در ابتدا با نام انت شیرز فعالیت خود را آغاز کرده و در حال حاضر به دلیل شباهت‌های زیادی که به ارز دیجیتال اتریوم دارد، با عنوان […]

ارز دیجیتال نئو (NEO) | اگر شما نیز به حوزه ارزهای دیجیتال علاقه‌مند باشید و یا در این حوزه مشغول فعالیت باشید بدون شک نام ارز دیجیتال نئو به گوشتان خورده است. نئو در ابتدا با نام انت شیرز فعالیت خود را آغاز کرده و در حال حاضر به دلیل شباهت‌های زیادی که به ارز دیجیتال اتریوم دارد، با عنوان اتریوم چینی نیز از آن نام برده می‌شود. با این تفاوت که و ویژگی‌های جالب و شناخته نشده‌ای در این فناوری وجود دارد؛ بنابراین به شما پیشنهاد می‌کنیم که حتی اگر به این حوزه علاقه‌مند هستید، اما نام نئو تاکنون به گوشتان نخورده است، این مقاله را از دست ندهید و با این ارز دیجیتال فوق‌العاده آشنا شوید، زیرا ما قصد داریم در این مقاله ارز دیجیتال NEO را از تمام زوایا بررسی کنیم و شما را با تمام جنبه‌های آن آشنا کنیم.

نئو NEO چیست؟

NEO در وب‌سایت رسمی خود، خود را به‌عنوان شبکه توزیع شده برای اقتصاد هوشمند معرفی کرده است. منظور ما از اقتصاد هوشمند دارایی‌های دیجیتالی با هویت دیجیتالی است که توسط قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌شود.

این پلتفرم که یک پروژه بلاک‌ چینی است، توسط بنیادی غیرانتفاعی توسعه‌یافته است. این شبکه بزرگ که واحد ارزی نئو تنها جزئی از آن است از فناوری بلاک چین و هویت دیجیتال برای مدیریت خودکار و دیجیتالی ساز دارایی‌ها با استفاده از قراردادهای هوشمند و اقتصاد هوشمند با توزیع جمعی بهره برده است.

هدف اصلی این پلتفرم ایجاد یک اقتصاد هوشمند توسط شبکه توزیع شده نئو است.

تاریخچه ارز دیجیتال نئو

شروع تحقیقات در خصوص پلتفرم نئو به سال ۲۰۱۴ برمی‌گردد. NEO اولین‌بار در غرب با نام Antshares ظاهر شد و توسط شرکت OnChain در شانگهای چین توسعه داده شد. NEO برای اجماع بلاک‌چین از تحمل خطای بیزانس (bDFT) استفاده می‌کند – این یک پروتکل اثبات سهام است.

در اولین جمع‌سپاری در سال ۲۰۱۵ که به مدت‌زمان ۱۰ روز ادامه داشت ۱۷.۵ میلیون توکن NEO باارزش ۵۵۰ هزار دلار فروخته شد. این میزان در جمع‌سپاری دوم به ۲۲.۵ میلیون توکن با قیمت ۴.۵ میلیون دلار به فروش رفت.

۶۱۱۹ BTC در طول ICO ۲۰۱۶ ایجاد شد و ۱۰۰ میلیون توکن NEO ایجاد کرد. ۵۰٪ از این ۱۰۰ میلیون توکن NEO در ICO فروخته شد و ۵۰٪ دیگر به شورای NEO توزیع شد. NEO با دستیابی به سرمایه ۵ میلیارد دلاری بازار تا پایان سال ۲۰۱۷ به جمع ۲۰ ارز رمز پایه برتر صعود کرد.

ارز دیجیتال نئو چگونه کار می‌کند؟

همانطور که در بالا به آن اشاره کردیم، رمز ارز NEO، برای ساخت یک اقتصاد هوشمند از طریق دارایی‌های دیجیتال، هویت‌های دیجیتال و قراردادهای هوشمند در یک شبکه توزیع شده، از فناوری بلاک چین استفاده می‌کند. در این بخش قصد داریم تا به‌تمامی قسمت‌های تشکیل‌دهنده نئو بپردازیم و در کنار آن، نحوه عملکرد این شبکه را شرح دهیم. بصورت کلی پلتفرم نئو دارای دو توکن اصلی به نام‌های NEO و GAS است.

NEO: حق رأی دادن

در حقیقت توکن NEO بیان‌کننده حق مدیریت شبکه است و دارندگان این توکن می‌توانند در مورد تغییرات این شبکه رأی دهند. مجموعاً صد میلیون توکن نئو در دنیا وجود دارد، که کوچک‌ترین واحد آن یک NEO است. علاوه بر این توکن های نئو قابل تقسیم شدن نیستند. در حقیقت یک توکن NEO، برابراست با یک رأی در شبکه نئو.

تمامی موجودی NEO توسط بلاک جنسیس (اولین بلاک یک شبکه بلاک چینی) ایجادشده است. این در حالی است که نیمی از توکن ها در طول ICO توزیع‌شده و نیمی دیگر، توسط شورای نئو نگهداری می‌شوند. در واقع، برنامه‌ی درنظر گرفته شده برای توزیع این توکن‌ها به صورت زیر است:

• ۱۰ میلیون توکن (۱۰ درصد از کل موجودی) جهت انگیزش توسعه‌دهندگان و اعضای شورای NEO استفاده خواهد شد.
• ۱۰ میلیون توکن (۱۰ درصد از کل موجودی) جهت انگیزش توسعه‌دهندگان اکوسیستم NEO استفاده خواهد شد.
• ۱۵ میلیون توکن (۱۵ درصد کل موجودی) جهت سرمایه‌گذاری در دیگر پروژه‌های بلاک چین که متعلق به شورای NEO است و تنها برای دیگر پروژه‌های نئو مورداستفاده قرار می‌گیرند، استفاده خواهد شد.
• ۱۵ میلیون توکن (۱۵ درصد از کل موجودی) برای اتفاقات احتمالی در آینده نگهداری می‌شود.

در حقیقت این گزارش ادعا می‌کند که استفاده سالانه از NEO قاعدتاً نباید فراتر از ۱۵ میلیون توکن باشد.

GAS: سوخت‌رسانی به شبکه NEO

توکن گس – GAS نمایانگر حق استفاده از شبکه NEO است. در اصل شبکه نئو، GAS را به‌عنوان هزینه استفاده از شبکه و همچنین روشی جهت جلوگیری از اسپم‌ها دریافت می‌کند. برخلاف توکن نئو، توکن GAS را می‌توان تقسیم کرد. علاوه بر این، حداقل واحد این توکن صفر است. همچنین توکن گس، با هر بلاک جدید اضافه شده به بلاک چین نئو، تولید می‌شود. در واقع شبکه شروع خود را با صفر GAS آغاز کرده و پس ازآن به ازای هر بلاک، هشت واحد GAS تولید می‌کند. همانند هاوینگ بیت کوین، تعداد گس تولید شده در هر بلاک، سالانه ۱ واحد کاهش می‌یابد. به طور دقیق‌تر، در هر ۲ میلیون بلاک، شاهد کاهش ۱ واحدی عرضه GAS به ازای هر بلاک خواهیم بود.

به‌طور کلی، دارندگان توکن‌های NEO تا زمانی که کلیدهای خصوصی خود را در اختیار داشته باشند، می‌توانند GAS را با نرخی ثابت و بر اساس مقدار توکن های نئو متعلق به آن، کسب کنند. بر اساس قیمت‌های بازار در زمان نگارش این مقاله و وب‌سایت NeoToGas.com، که ماشین‌حساب GAS محسوب می‌شود، با داشتن ۱۰۰۰ توکن نئو، می‌توان سالانه ۲۵۰ دلار درآمد در قالب توکن گس داشت. در حقیقت، این پاداش‌ها توسط شرکت‌هایی که از خدمات NEO استفاده می‌کنند پرداخت می‌شود و ازآنجایی که تعداد کل توکن های GAS محدود است (صد میلیون توکن)، پس از توزیع کل این توکن ها، این پاداش‌ها نیز متوقف خواهند شد.

تفاوت نئو (NEO) و اتریوم (ETH)

محبوبیت NEO به دلیل شباهت آن به محیط قراردادهای هوشمند اتریوم (Ethereum) به طور پیوسته در حال افزایش است. قابلیت قراردادهای هوشمند به کاربران پلتفرم NEO اجازه می دهد تا به صورت خودکار به ذخیره سازی و تبادل دارایی های دیجیتال خود بپردازند.

در مقایسه با اتریوم که زبان برنامه نویسی مخصوص خود به نام Solidity را دارد، نئو از همه زبان های برنامه نویسی رایج مانند پایتون، جاوا و جاوا اسکریپت در قراردادهای هوشمند پشتیبانی می کند. هدف این است که توسعه دهندگان در سراسر جهان بتوانند اپلیکیشن های کاربردی خود را در بلاک چین NEO برنامه نویسی و اجرا نمایند.

هدف پروژه ارز دیجیتال نئو

نئو با هدف ایجاد یک اقتصاد هوشمند در سراسر جهان با پوشش تمام مسائل اقتصادی روزمره ایجاد شده است؛ و دارایی‌های دیجیتال، هویت دیجیتال و قرارداد هوشمند سه جزء اصلی این اقتصاد هوشمند هستند.

سرعت تراکنش‌های ارز دیجیتال نئو

در خصوص میزان سرعت تراکنش‌ها در بلاک‌چین نئو بدانید که در هر ثانیه ۱۰۰۰ تراکنش تفاوت ارز نئو NEO با اتریوم در چیست انجام می‌شود که این مقدار در مقایسه با سرعت تراکنش‌های اتریوم که تقریباً حدود ۱۴ تراکنش بر ثانیه است بسیار بیشتر است.

نتیجه‌گیری

نئو در ذات خود منحصربه‌فرد است. به این معنا که ارز دیجیتال NEO دقیقا یک واحد پولی نیست و البته نمی‌خواهد که یک واحد پولی هم باشد. در حقیقت، با خرید نئو می‌توان حق رای در شبکه این ارز دیجیتال را بدست آورد و با نگهداری آن، همزمان توکن GAS نیز دریافت کرد.

در واقع، نئو به دنبال این است تا با استفاده از اقتصاد هوشمند قدرتمند خود، اقتصاد فعلی را قدرت بخشد، نه اینکه جایگزین آن شود. اقتصاد هوشمند، دارایی‌های دنیای واقعی را دیجیتالی می‌کند، مالکیت آنها را با استفاده از هویت‌های قابل تأیید در بلاک چین ردیابی کرده و بهره‌وری را از طریق قراردادهای هوشمند امکان‌پذیر می‌سازد. اگرچه NEO در قبال پذیرش قانون، چرخشی ۱۸۰ درجه‌ای نسبت به رویکرد بسیاری از رمز ارزهای غیرمتمرکز دارد، ولی نباید این نکته را نادیده گرفت که دستیابی به یک اقتصاد هوشمند، هرگز اقدام کوچکی نخواهد بود.

نئو یا NEO چیست؟ آشنایی با پلتفرم و ارز دیجیتال NEO به زبان ساده

نئو یا NEO یک بلاک چین غیرمتمرکز و پلتفرم برنامه غیرمتمرکز است که در سال 2014 توسط Da HongFei و Erik Zhang تاسیس شد. ارز دیجیتال این شبکه با نماد NEO شناخته می شود، در این مقاله قصد داریم شما را با نئو بیشتر آشنا کنیم، همراه داتیس نتورک باشید.

ارز دیجیتال نئو یا NEO چیست؟

نئو یک بلاک چین غیرمتمرکز و پلتفرم برنامه غیرمتمرکز است که در سال 2014 توسط Da HongFei و Erik Zhang تاسیس شد. ارز دیجیتال این شبکه با نماد NEO شناخته می شود.

NEO قبلا با نام انت‌شیرز (Antshares) شناخته می‌شد. حالا بعضی نئو را اتریوم چینی می‌نامند چرا که شباهت بسیاری با پلت‌فرم اتریوم دارد تفاوت ارز نئو NEO با اتریوم در چیست و شرکت توسعه‌دهنده آن در‌ شانگهای چین قرار گرفته است. خود موسس هم چینی‌تبار است و قصد داشته چیزی مثل اتریوم، اما بهتر را در اختیار همگان بگذارد.

در اصل نئو پروژه‌ای است که توسط بنیادی غیردولتی (به‌نام OnChain) بر بستر بلاک‌چین اجرا می‌شود.

نئو با موضوعات مختلفی گره خورده و طراح بسیاری از مفهوم‌ها را در محیط NEO گنجانده است. به این ترتیب برای انجام بسیاری کارها می‌توانید به این بستر مراجعه کنید تا در وقت و هزینه صرفه‌جویی نمایید.

ئو خود را به‌عنوان یک شبکه توزیع‌شده برای “اقتصاد هوشمند” معرفی می‌کند.

این اقتصاد هوشمند با وحدت دارایی‌های دیجیتال، هویت دیجیتال و قراردادهای هوشمند تعریف می‌گردد.

در ادامه به توضیح مختصری در مورد طرز دید نئو از نظر توسعه‌دهندگان این ارز مجازی خواهیم پرداخت:

نئو یک پروژه بر بستر بلاک چین است، که توسط یک بنیاد غیرانتفاعی توسعه یافته است. این پروژه از فناوری بلاک چین و هویت دیجیتال، برای دیجیتالی سازی دارایی‌ها و مدیریت خودکار آن‌ها با استفاده از قراردادهای هوشمند و نهایتا، تحقق «اقتصاد هوشمند» با توزیع جمعی بهره می‌برد.